چوڻيون 13:12 - Muslim Sindhi Bible

¹² اميد پوري ٿيڻ ۾ دير ٿيڻ ڪري دل ٽٽي پوي ٿي، مگر جڏهن مراد پوري ٿئي ٿي، تڏهن دل خوشين سان ڀرجيو وڃي.

Sindhi Bible

¹² ترسايل اُميد دل کي بيمار ڪري ٿي: پر جڏهن مراد پوري ٿئي ٿي تڏهن اُها حياتيءَ جو وڻ آهي.

چوڻيون 13:12 ပူးပေါင်းရင်းမြစ်များ

پيدائش 46:30

تڏهن يعقوب يوسف کي چيو تہ ”مون تو کي جيئرو جاڳندو اچي ڏٺو آهي، سو هاڻي منهنجو موت اچي تہ ڀلي اچي.“

نحمياہ 2:2

تڏهن بادشاهہ مون کان پڇيو تہ ”تنهنجو منهن ايترو لٿل ڇو آهي، جڏهن تہ تون بيمار بہ نہ آهين؟ اهو دل جي ڏک کان سواءِ ٻيو ڪجھہ بہ نہ آهي.“ تڏهن آءٌ ڊڄي ويس.

زبور 143:7

اي خداوند! منهنجي جلدي ٻڌ، ڇاڪاڻ تہ آءٌ ڏاڍي پريشانيءَ ۾ پئجي ويو آهيان. تون مون کان منهن نہ موڙ، متان آءٌ مئلن جيان قبر ۾ وڃي پوان.

زبور 17:15

اي خداوند! آءٌ بي‌قصور آهيان، سو تنهنجو ديدار حاصل ڪندس. هاڻ جڏهن آءٌ جاڳي اٿندس تہ تنهنجي صورت ڏسي ڍءُ ڪندس.

زبور 69:3

دانهون ڪندي ڪندي آءٌ ٿڪجي پيو آهيان، ۽ نڙي بہ سُڪي ويئي اٿم. اي منهنجا خدا! تنهنجي راهہ ڏسندي ڏسندي منهنجيون اکيون بہ ضعيف ٿي ويون آهن.

چوڻيون 11:30

جيئن چڱا ميوا ڦلدار وڻ مان ملندا آهن، تيئن نيڪ ماڻهن جا عمل زندگي بخشين ٿا، مگر بڇڙائي حياتيون برباد ڪريو ڇڏي.

چوڻيون 13:11

غلط طريقن سان حاصل ڪيل دولت جلد ئي ويندي رهي ٿي، مگر جيڪو پورهئي وسيلي ٿورو ٿورو ڪري گڏ ٿو ڪري، تنهن جي دولت وڌندي رهي ٿي.

چوڻيون 13:13

جيڪو ڏاهن جي نصيحتن کي حقير ٿو ڄاڻي، سو نقصان ۾ ٿو وڃي، مگر جيڪو انهن کي مڃي مٿن عمل ٿو ڪري، سو فائدي ۾ ٿو وڃي.

چوڻيون 13:19

جڏهن دل جي مراد پوري ٿي ٿئي، تڏهن ڪيڏي نہ خوشي ٿي ٿئي! بدڪاريءَ کان دور رهڻ کان بي‌عقل ماڻهو نفرت ٿا ڪن.

چوڻيون 3:18

جيڪي ڏاهپ حاصل ڪن ٿا، تن لاءِ اها زندگي بخشيندڙ وڻ مثل آهي. هائو، ڏاهپ رکندڙ ماڻهو سڀاڳا آهن.

راڳن جو راڳ 5:8

اي يروشلم جون جوان عورتون! آءٌ اوهان کي قسم ٿي ڏيان تہ اوهين جيڪڏهن منهنجي محبوب کي ڏسو تہ کيس ٻڌائجو تہ آءٌ سندس سڪ ۾ پيئي ڳران.

يوحنا 16:22

اوهان سان بہ ائين ئي ٿيندو. هاڻي اوهان جي سورن جو وقت آهي. پر آءٌ اوهان سان وري ضرور ملندس. تڏهن اوهين ڏاڍا خوش ٿيندا ۽ اوهان جي اها خوشي اوهان کان ڪوبہ کسي نہ سگھندو.

مڪاشفو 2:7

جنهن کي ڪن آهن سو پاڪ روح جون ڳالهيون ٻڌي جيڪي هو ڪليسيائن کي فرمائي ٿو. جيڪو آزمائشن تي غالب پوندو تنهن کي آءٌ زندگي ڏيندڙ انهيءَ وڻ جو ميوو کائڻ لاءِ ڏيندس جيڪو خدا جي باغ، يعني بهشت ۾ آهي.“

مڪاشفو 22:2

انهيءَ شهر جي سڙڪ جي وچ مان وهي رهيو هو. درياءَ جي ٻنهي ڪنارن تي زندگي ڏيندڙ وڻ هو، جنهن سال ۾ ٻارهن قسمن جا ميوا ٿي ڏنا ۽ هر مهيني منجھس نوان ميوا ٿي لڳا. انهيءَ وڻ جي پنن مان سڀني قومن کي شفا ٿي ملي.