13 جڏهن آءٌ سمهي آرام وٺڻ جي ڪوشش ڪريان ٿو، تانتہ جيئن پنهنجي ڏک کي گھٽائي سگھان،
13 جڏهن آءٌ چوان تہ منهنجو هنڌ مون کي آرام ڏيندو ۽ منهنجو بستر منهنجي دانهن لاهيندو؛
مون کي نہ ڪا تسلي ٿي ملي ۽ نہ ڪو آرام ٿو مليم، منهنجي دل مان سڪون هليو ويو آهي، ڇو تہ مصيبتن جو پهاڙ اچي ٽٽو اٿم.“
تڏهن تون وري خوابن ۾ مون کي ڊيڄارين ٿو، ۽ رويائن جي وسيلي مون کي دهشت وٺايو ڇڏين.
آءٌ تہ آهون ڀري ڀري بلڪل ٿڪجي پيو آهيان. هر رات آءٌ ڳوڙها وهائيندي وهائيندي هنڌ آلو ڪري ٿو ڇڏيان.
هو منهنجي اکين کي ننڊ ڪرڻ کان روڪي ٿو، مون کي اهڙي ڳڻتي وٺي ويئي آهي جو ڳالهائي بہ نہ ٿو سگھان.