3 ڪاش! مون کي خبر پوي ها تہ هو ڪٿي لڀندو، تہ جيڪر سندس مسند تائين بہ وڃي نڪران ها.
3 اڙي جي مون کي خبر پوي تہ هو ڪٿي لڀندو، تہ جيڪر ان جي مسند تائين بہ وڃي نڪران!
سو هاڻي آءٌ اوهان سان نہ، بلڪ قادرِمطلق سان ڳالهائيندس، آءٌ پنهنجو مقدمو خدا وٽ پيش ڪرڻ ٿو چاهيان.
بيشڪ منهنجو فرياد ئي منهنجي وڪالت ڪري رهيو آهي، ۽ منهنجيون اکيون انصاف لاءِ خدا ڏانهن واجھائي رهيون آهن.
ڪاش! منهنجو فرياد سندس آڏو منهنجي صفائي پيش ڪري، جيئن ڪنهن ماڻهوءَ جو ساٿي سندس لاءِ ٻئي آڏو هن جي صفائي پيش ڪري ٿو.
”مون کي اڄ بہ خدا سان سخت شڪايت آهي، منهنجي چيچلائڻ جي باوجود سندس ڳرو هٿ مون تي پيو آهي.
اتي آءٌ پنهنجو مقدمو سندس آڏو پيش ڪريان ها، ۽ پنهنجي بچاءَ ۾ سمورا دليل ۽ حجتون سندس آڏو رکان ها.
اي خداوند! اسين بہ تنهنجي ئي فيصلن مطابق هلون ٿا، ۽ تو ۾ ئي اميد رکون ٿا. تنهنجو نالو ۽ تنهنجي ياد ئي اسان جي تمنا آهي.
بيشڪ بني اسرائيل جو خدا، جيڪو اڪيلي سر پنهنجيءَ قوم کي بچائي سگھي ٿو، سو هڪ راز ئي راز آهي.
منهنجي قوم مون کي پڪاري چوي ٿي تہ ’جيتوڻيڪ اسان جا گناهہ اسان تي شاهدي ٿا ڏين، تہ بہ اي خداوند! پنهنجي نالي خاطر ڪجھہ ڪر. بيشڪ اسان جون نافرمانيون وڌي ويون آهن، ۽ اسين تنهنجا گنهگار آهيون.
هاڻي ڏسو، جن کي آرام واري اها خوشخبري پهريائين ٻڌائي ويئي هئي، تن پنهنجي نافرمانيءَ جي ڪري آرام حاصل نہ ڪيو. جڏهن تہ اهو آرام ماڻهن کي ملڻ لاءِ اڃا تائين قائم آهي.