Biblia Todo Logo
အွန်လိုင်း သမ္မာကျမ်းစာ

- ကြော်ငြာတွေ -




يرمياہ 40:8 - Muslim Sindhi Bible

8 تڏهن اهي مصفاہ شهر ۾ جِدلياہ وٽ آيا. جيڪي آيا سي هي هئا: اسماعيل ولد نتنياہ، قريح جا پٽ يوحنان ۽ يونتن، سراياہ ولد تنحومت، عيفي نطوفاتيءَ جو اولاد ۽ معڪاتيءَ جو پٽ يازنياہ. اهي سڀ پنهنجن ماڻهن سميت وٽس آيا.

အခန်းကိုကြည့်ပါ။ ကော်ပီ

Sindhi Bible

8 تڏهن اُهي مصفاہ ۾ جدلياہ وٽ آيا، يعني اسماعيل بن نتنياہ، ۽ قريحہ جا پٽ يوحنان ۽ يونتن، ۽ سراياہ بن تنحومت، ۽ عيفي نطوفاتيءَ جا پٽ، ۽ يزنياہ بن معڪاتي، اُهي ۽ سندن ماڻهو.

အခန်းကိုကြည့်ပါ။ ကော်ပီ




يرمياہ 40:8
29 ပူးပေါင်းရင်းမြစ်များ  

جڏهن بني عمون ڏٺو تہ دائود سان سندن دشمني ٿي پيئي آهي، تڏهن هنن ماڻهو موڪلي بيت‌رحوب جي ارامين ۽ ضوباہ جي ارامين مان ويهہ هزار پيادن کي، معڪہ جي بادشاهہ کي هڪ هزار سپاهين سميت ۽ طوب جي ٻارهن هزار ماڻهن کي، ڪرائي تي گھرائي ورتو.


تڏهن بني عمون پنهنجي گاديءَ واري شهر ربہ کان ٻاهر نڪري شهر جي دروازي جي لنگھہ وٽ جنگ جي لاءِ صفون ٻڌڻ لڳا، جڏهن تہ ضوباہ ۽ رحوب جا ارامي ۽ طوب ۽ معڪہ جا ماڻهو الڳ کُليل ميدان ۾ بيٺل هئا.


اليفلط ولد احسبي جيڪو معڪاتي شهر وارن جو اولاد هو، الي‌عام ولد اخيتفل جِلوني،


جڏهن يهوداہ وارن جي لشڪر جي سڀني سالارن ۽ سندن جنگي جوانن ٻڌو تہ بابل جي بادشاهہ جِدلياہ کي گورنر مقرر ڪيو آهي، تڏهن هو مصفاہ شهر ۾ جِدلياہ وٽ آيا. جيڪي وٽس آيا سي هي هئا: اسماعيل ولد نتنياہ، يوحنان ولد قريح، سراياہ ولد تنحومت، عيفي نطوفاتيءَ جو اولاد ۽ يازنياہ ولد معڪاتي. اهي سڀ پنهنجن ماڻهن سميت وٽس آيا.


پر انهيءَ ئي سال ستين مهيني ۾ اسماعيل ولد نتنياہ ولد اليسمع، جيڪو شاهي نسل مان هو، سو ڏهہ ماڻهو پاڻ سان وٺي آيو ۽ جِدلياہ کي مارائي ڇڏيائين ۽ جيڪي يهوداہ ۽ بابل وارا جِدلياہ سان گڏ مصفاہ ۾ هئا تن کي بہ مارائي ڇڏيائين.


مهري نطوفاتي، حلد ولد بعنہ نطوفاتي،


ڪالب کي معڪہ نالي هڪ ٻي سريت هئي جنهن مان کيس شبر ۽ ترحناہ ڄاوا.


بيت‌لحم جو بنياد وجھندڙ سلمون نطوفاتي، عطرات بيت‌يوآب، اڌ منوختين يعني صرعي جو وڏو هو.


اهي زربابل، يشوع، نحمياہ، سِرايا، رعلياہ، مردڪي، بِلشان، مِسفار، بِگوي، رحوم ۽ بعنہ جي اڳواڻيءَ ۾ آيا. بني اسرائيل جي انهن ماڻهن جو تعداد هن طرح هو:


نطوفہ شهر جا ڇاونجاهہ ماڻهو هئا،


اهي ماڻهو جن جا وڏا هنن ننڍن وڏن شهرن ۾ رهندا هئا، تن جو تعداد هن طرح هو: بيت‌لحم ۽ نطوفہ شهرن جا هڪ سؤ اٺاسي ماڻهو هئا،


هو مون تي ڏاڍا ڪاوڙيا ۽ مون کي چهبڪ هڻائي شاهي محرر يونتن جي گھر ۾ کڻي قيد ڪيائون. ان وقت يونتن جو گھر قيدخاني ۾ تبديل ڪيو ويو هو.


پر هاڻي اي بادشاهہ سلامت! منهنجي ڳالهہ تي ڪجھہ ڌيان ڏيو، منهنجو هي عرض قبول ڪريو جو مون کي موٽائي شاهي محرر يونتن جي گھر نہ موڪليو، نہ تہ آءٌ اتي مري ويندس.“


تڏهن تون کين ٻڌائج تہ ’مون بادشاهہ کي منٿ ميڙ پئي ڪئي تہ مون کي يونتن جي گھر واري قيدخاني ۾ واپس نہ موڪليو وڃي، جو آءٌ اتي مري ويندس.‘“


ساڳيءَ طرح سڀيئي يهوداہ وارا جيڪي موآب، عمون، ادوم ۽ ٻين ملڪن ۾ هئا، تن جڏهن ٻڌو تہ بابل جو بادشاهہ ڪن ماڻهن کي ڇڏي ويو آهي ۽ انهن تي جِدلياہ ولد اخيقام ولد سافن کي گورنر مقرر ڪيو اٿس،


ڪجھہ ڏينهن بعد يوحنان ولد قريح ۽ يهوداہ جي لشڪر جا سڀ سالار جيڪي اڃا تائين ٻاهر وڙهي رهيا هئا، سي مصفاہ ۾ جِدلياہ وٽ آيا.


هنن اچي کيس چيو تہ ”ڇا اوهان کي خبر ناهي تہ اسماعيل ولد نتنياہ نالي هڪ ماڻهوءَ کي بني عمون جي بادشاهہ بعليس اوهان کي قتل ڪرڻ لاءِ موڪليو آهي؟“ پر جِدلياہ کي انهن جي ڳالهہ تي يقين نہ آيو.


تڏهن يوحنان جِدلياہ کي ڳجھہ ڳوهہ ۾ چيو تہ ”مون کي اجازت ڏيو تہ آءٌ اسماعيل ولد نتنياہ کي قتل ڪريان، انهيءَ ڳالهہ جي ڪنهن کي بہ خبر نہ پوندي. آءٌ نہ ٿو چاهيان تہ هو اوهان جي جان وٺي ۽ پوءِ جيڪي يهوداہ وارا اوهان وٽ اچي گڏ ٿيا آهن سي وري ڇڙوڇڙ ٿي وڃن ۽ يهوداہ جا باقي بچيل ماڻهو پڻ ناس ٿي وڃن.“


سو آءٌ مصفاہ شهر ۾ جِدلياہ ولد اخيقام وٽ آيس ۽ وٽس باقي بچيل ماڻهن منجھہ رهڻ لڳس.


پر انهيءَ سال جي ستين مهيني ۾ اسماعيل ولد نتنياہ ولد اليسمع جيڪو شاهي نسل جو هو ۽ بادشاهہ جي عملدارن مان هڪڙو هو، سو ڏهن ماڻهن سميت جِدلياہ ولد اخيقام وٽ مصفاہ شهر ۾ آيو. جِدلياہ جي دعوت تي جڏهن اهي سڀ ساڻس گڏ ماني کائي رهيا هئا،


هيڏانهن جڏهن يوحنان ولد قريح ۽ ساڻس گڏ لشڪر جي وڏن سالارن اسماعيل ولد نتنياہ جي ڪيل انهيءَ سڄي شرارت بابت ٻڌو،


تڏهن اسماعيل پنهنجي ڏهن ئي ساٿين سميت اُٿي جِدلياہ کي تلوار جا وار ڪري ماري ڇڏيو، ڇاڪاڻ تہ اهو بابل جي بادشاهہ طرفان مٿن گورنر مقرر ڪيو ويو هو.


تڏهن اتي لشڪر جا سڀ سالار ۽ يوحنان ولد قريح، عزرياہ ولد هوسعياہ ۽ ٻيا سڀ ننڍا توڙي وڏا ماڻهو


سو مون يوحنان ولد قريح ۽ لشڪر جا جيڪي سالار ساڻس گڏ هئا تن سڀني کي ۽ ٻين ننڍن توڙي وڏن ماڻهن کي پاڻ وٽ سڏايو.


تڏهن عزرياہ ولد هوسعياہ، يوحنان ولد قريح ۽ ٻين سڀني هٺيلن ماڻهن مون کي چيو تہ ”تون ڪوڙ ٿو ڳالهائين! خداوند اسان جي خدا تو کي اسان لاءِ ائين ڪونہ چيو آهي تہ ’اوهين مصر ۾ رهڻ لاءِ هرگز نہ وڃو.‘


اٽلندو يوحنان ۽ لشڪر جي سالارن يهوداہ جي انهن سڀني باقي بچيل ماڻهن کي پاڻ سان ساڻ کنيو، جيڪي انهن سڀني قومن مان يهوداہ ملڪ ۾ رهڻ لاءِ موٽي آيا هئا، جتي کين هڪالي ڪڍيو ويو هو.


منسيءَ جو اولاد يائير، جسُورين ۽ معڪاتين جي سرحد تائين ارجُوب جو سڄو علائقو ورتو. هن بسن جي ڪجھہ ڳوٺن کي پنهنجي نالي سان ”يائير جا ڳوٺ“ ڪري سڏيو، جيڪو نالو اڄ تائين هليو اچي.


سندس بادشاهي حرمون جبل، سلڪہ ۽ جسُورين ۽ معڪاتين جي سرحد تائين سڄي بسن، جِلعاد جي باقي اڌ يعني حشبون شهر جي بادشاهہ سيحون جي علائقي جي سرحد تائين هئي.


ကြှနျုပျတို့နောကျလိုကျပါ:

ကြော်ငြာတွေ


ကြော်ငြာတွေ