4 تڏهن خداوند يسعياہ کي حڪم ڏنو تہ
4 تڏهن خداوند جو ڪلام يسعياہ تي نازل ٿيو، ۽ چيائينس
”اي خداوند! ياد ڪر تہ آءٌ ڪيئن نہ تنهنجي اڳيان وفاداريءَ ۽ دل وَ جان سان هليو آهيان ۽ اُهي ئي ڪم ڪيا اٿم جيڪي تنهنجي نظر ۾ چڱا آهن.“ ائين چئي حزقياہ زاروزار روئڻ لڳو.
هو موٽي وڃي حزقياہ کي سندس هي پيغام ٻڌائي تہ ”مون خداوند، تنهنجي ابي ڏاڏي دائود جي خدا تنهنجي دعا ٻڌي ورتي آهي ۽ تنهنجا لڙڪ ڏٺا اٿم. سو ڏس، آءٌ تنهنجيءَ عمر ۾ پندرهن سالن جو اضافو ٿو ڪريان.