هوسيع 2:9 - Muslim Sindhi Bible

⁹ سو هاڻ فصل لهڻ تي آءٌ کانئس پنهنجو اناج ۽ مئي موٽائي وٺندس. آءٌ کانئس اها اُن ۽ سڻي بہ کسي وٺندس، جنهن مان ٺهيل ڪپڙي سان هوءَ پنهنجي اوگھڙ ٿي ڍڪي.

Sindhi Bible

⁹ تنهنڪري آءٌ اُن جي فصل وقت پنهنجو اَن، ۽ موسم ۾ پنهنجو شراب موٽائي وٺندس، ۽ پنهنجي اُن ۽ پنهنجي سڻي ڇني وٺندس، جي جيڪر سندس اوگهڙ ڍڪين ها.

هوسيع 2:9 ပူးပေါင်းရင်းမြစ်များ

حزقي ايل 16:27

تنهنڪري ڏس، تو کي سزا ڏيڻ لاءِ مون پنهنجو هٿ تو تي کنيو آهي ۽ پنهنجي برڪتن مان تنهنجو حصو ختم ڪيو اٿم. مون تو کي انهن فلستين جي حوالي ڪري ڇڏيو آهي، جيڪي تو کان نفرت ٿا ڪن ۽ تنهنجي زناڪاريءَ وارن ڪمن کان بيزار آهن.

حزقي ايل 16:39

اهو سڀ ڪجھہ تڏهن ٿيندو جڏهن آءٌ تو کي تنهنجي يارن جي هٿن ۾ ڏيئي ڇڏيندس. هو تنهنجي زناڪاريءَ وارين جاين ۽ بتن جي پوڄا وارن هنڌن کي ڊاهي ڀورا ڀورا ڪري ڇڏيندا. اهي تنهنجا ڪپڙا لاهي کڻي ويندا ۽ تنهنجا سهڻا زيور کسي وٺندا. هائو، هو تو کي خالي هٿئين ۽ بلڪل اگھاڙو ڪري ڇڏي ويندا.

حزقي ايل 23:26

اهي تنهنجا ڪپڙا لاهي ۽ تنهنجا سهڻا زيور کسي تو کي اگھاڙو ڪري ڇڏيندا.

دانيال 11:13

ڇاڪاڻ تہ شام جو بادشاهہ موٽي وڃي وري اڳي کان بہ وڏو لشڪر گڏ ڪندو. ڪجھہ سالن جي عرصي کان پوءِ هو هڪڙي وڏي لشڪر کي پوريءَ طرح مسلح ڪري مصر تي وري اچي ڪاهہ ڪندو.

هوسيع 2:3

ائين نہ ٿئي جو سندس ڄمڻ جي وقت وانگر آءٌ کيس بلڪل اگھاڙو ڪري ڇڏيان، يا ائين نہ ٿئي جو آءٌ کيس بيابان جهڙو ويران ڪري ڇڏيان. هائو، آءٌ کيس ٺوٺ زمين جهڙو ڪري ڇڏيانس، ۽ پياسو ڪري ماريانس.

هوسيع 8:7

جڏهن هو واءُ پوکيندا تہ لڻندا بہ طوفان، سندن فصل ۾ ڪو سنگ نہ بچندو، نڪي انهيءَ مان ڪو اناج نڪرندو، پر جي کڻي انهيءَ مان اناج نڪري بہ تہ اهو ڌاريا لٽي ڦري کائي ويندا.

هوسيع 9:2

پر اناج هجي يا زيتون جو تيل يا مئي اهي سڀيئي اڳتي هلي اوهان جي خوراڪ لاءِ ڪافي نہ هوندا.

يوايل 2:14

شايد خداوند پنهنجو ارادو بدلائي اوهان سان رحم وارو سلوڪ ڪري. پوءِ هو اوهان تي جھجھي اناج ۽ مئي جون برڪتون نازل ڪندو، جن مان اوهين خداوند پنهنجي خدا لاءِ قربانيون ۽ نذرانا پيش ڪندا.

صفنياہ 1:13

پر انهن جي دولت لٽجي ويندي، ۽ سندن گھر ويران ڪيا ويندا. هائو، هو گھر تہ ٺهرائين ٿا پر انهن منجھہ رهندا ڪونہ. اهي انگورن جا باغ تہ لڳائين ٿا، پر انهن جو رس پيئندا ڪونہ.“

ملاڪيءَ 1:4

هاڻي جڏهن عيسوءَ جو اولاد ادومي چوي تہ ”اسين برباد تہ ٿي ويا آهيون، پر انهن کنڊرات کي وري اچي اڏينداسين،“ تڏهن قادرِ‌مطلق خداوند فرمائي ٿو تہ ”جيڪڏهن هو اڏيندا تہ بہ آءٌ اهي ڊاهي ڇڏيندس. ماڻهو انهن جي ملڪ کي بڇڙائيءَ جو ملڪ ۽ کين اهڙي قوم سڏيندا جنهن تي هميشہ مون خداوند جو قهر هجي.“

ملاڪيءَ 3:18

اي بني اسرائيل! تنهن کان پوءِ اوهين سڀيئي ڄاڻي وٺندا تہ سچار ۽ بدڪار جي وچ ۾ ۽ مون خداوند جي عبادت ڪندڙ ۽ نہ ڪندڙ جي وچ ۾ ڪهڙو فرق آهي.“