هوسيع 11:4 - Muslim Sindhi Bible

⁴ انساني رشتن ۽ محبت جي ڏورين سان مون انهن کي پاڻ ڏانهن ڇڪيو. مون هنن سان اهڙو پيار ڪيو، جيئن ڪو ننڍي ٻار کي ڳل سان لائيندو هجي. آءٌ انهن ڏانهن جھڪي سندن کاڌي پيتي جو خيال رکندو رهيس.

Sindhi Bible

⁴ مون هنن کي انساني رشتي سان ۽ محبت جي ڏورين سان ڇڪيو؛ آءٌ هنن جي لاءِ اهڙو هوس، جهڙا اُهي جي سندن ڄاڙن تان پاڃاري لاهي ڇڏين ٿا، ۽ مون هنن جي اڳيان کاڌو رکيو.

هوسيع 11:4 ပူးပေါင်းရင်းမြစ်များ

2.سموئيل 7:14

آءٌ هن جو پيءُ ٿيندس ۽ هو منهنجو پٽ ٿيندو. جيڪڏهن هو ڪو ڏوهہ ڪندو تہ آءٌ کيس ائين سزا ڏيندس جيئن ڪو پيءُ پنهنجي پٽ کي سزا ڏئي ٿو.

زبور 105:40

جڏهن هنن کاڌو گھريو تہ هنن ڏانهن ٻٽيرا موڪليائين، ۽ کين آسمان جي مانيءَ سان ڍءُ ڪرايائين.

خروج 16:32

موسيٰ چيو تہ ”خداوند هي حڪم ڏنو آهي تہ ’انهيءَ مان ٻہ ڪلوگرام ڀري پنهنجين پيڙهين جي لاءِ رکي ڇڏيو، تہ ڀلي هو ڏسن تہ جڏهن مون اوهان کي مصر جي ملڪ مان ٻاهر ڪڍي آندو، تڏهن بيابان ۾ مون اوهان کي اها ماني کارائي.‘“

راڳن جو راڳ 1:4

مون کي پاڻ سان کڻ تہ اسين ڀڄي هلون. تون منهنجو حاڪم ٿيءُ، ۽ مون کي پنهنجي ڪمري ۾ وٺي هل. اسين ٻئي گڏجي خوشيون ۽ شادمانا ڪنداسين. تنهنجو پيار ايترو تہ نشو ڏيندڙ آهي، جو مئي کان بہ وڌيڪ سرور ڏئي ٿو. ڪو عجب ناهي جو سڀيئي عورتون تو تي عاشق آهن.

يسعياہ 63:9

بلڪ هن پاڻ ملائڪ جي صورت ۾ اچي کين بچايو. هو سندن هر ڏک ۾ پڻ ساڻن شامل رهيو، ۽ پوءِ پنهنجي محبت ۽ شفقت سان کين ڇڏايائين. گذريل پوري وقت ۾ هن هميشہ سندن سنڀال پئي ڪئي آهي.

هوسيع 2:8

هن اهو بلڪل نہ ٿي مڃيو تہ آءٌ ئي اهو خدا آهيان، جنهن کيس اناج، مئي ۽ زيتون جو تيل ڏنو، ۽ مون ئي کيس اهو جھجھو سون ۽ چاندي عطا ڪيو، جيڪو هن بعل ديوتا جي پوڄا تي خرچ ڪيو.

لاوي سرشتو 26:13

آءٌ خداوند اوهان جو خدا آهيان، جنهن اوهان کي مصر جي ملڪ مان ڪڍي ٻاهر آندو، انهيءَ لاءِ تہ اوهين اڳتي مصرين جا غلام نہ رهو. مون اوهان جي پاڃاريءَ جا ڏورڻا ڀڃي ڇڏيا آهن، انهيءَ لاءِ تہ اوهين ڪنڌ مٿي ڪري هلو.“

يوحنا 12:32

جڏهن آءٌ ڌرتيءَ کان مٿي چاڙهيو ويس تہ سڀني کي پاڻ ڏانهن ڇڪي وٺندس.“

2.ڪرنٿين 5:14

ٻنهي حالتن ۾ مسيح جي اسان سان محبت اسان کي مجبور ٿي ڪري، ڇاڪاڻ تہ اسين هن نتيجي تي پهتا آهيون تہ جڏهن هڪ شخص سڀني جي لاءِ مري ويو، تڏهن ان جو مطلب آهي تہ اسين سڀ مري ويا آهيون.

شريعت جو دور 32:12

تيئن خداوند ئي هو جنهن پنهنجي قوم جي رهبري ڪئي، ساڻس ٻيئي ڪنهن بہ ڌارئي معبود جي مدد شامل نہ هئي.

شريعت جو دور 32:14

هن کين ڳئن جو مکڻ توڙي رڍن ٻڪرين جو جھجھو کير پيئاريو، ۽ ٿلها متارا ڍور ڍڳا توڙي ٻڪر گھٽا پڻ کارايائين. هن ڪڻڪ جي عمدي ميدي ۽ خالص مئي سان کين ڍءُ ڪرايو.