پيدائش 27:41 - Muslim Sindhi Bible

⁴¹ پوءِ عيسو يعقوب کان نفرت ڪرڻ لڳو، ڇاڪاڻ تہ سندس پيءُ هن کي دعا ڏني هئي. هن دل ۾ سوچيو تہ ”منهنجي پيءُ جي مرڻ جو وقت ويجھو آهي، تنهن کان پوءِ آءٌ پنهنجي ڀاءُ يعقوب کي قتل ڪندس.“

Sindhi Bible

⁴¹ پوءِ عيسو يعقوب سان حسد ڪرڻ لڳو؛ ڇالاءِ جو سندس پيءُ هن کي برڪت ڏني هئي، ۽ عيسوءَ پنهنجيءَ دل ۾ چيو تہ منهنجي پيءُ جي لاءِ ماتم ڪرڻ جو وقت ويجهو آهي، پوءِ آءٌ پنهنجي ڀاءُ يعقوب کي قتل ڪندس.

پيدائش 27:41 ပူးပေါင်းရင်းမြစ်များ

پيدائش 27:42

جڏهن ربقہ کي وڏي پٽ عيسوءَ جي رٿ جي خبر پيئي تڏهن پنهنجي ننڍي پٽ يعقوب کي گھرايائين ۽ چيائينس تہ ”ڳالهہ ٻڌ، تنهنجو ڀاءُ عيسو تو کي قتل ڪري پنهنجي دل ٺارڻ گھري ٿو.

پيدائش 32:11

آءٌ تو کي منٿ ٿو ڪريان تہ مون کي منهنجي ڀاءُ عيسوءَ جي چنبن کان بچاءِ، ڇو تہ آءٌ ڊڄان ٿو تہ متان هو اچي اسان سڀني کي ٻارن ۽ سندن مائرن سميت ماري وجھي.

پيدائش 32:3

يعقوب پاڻ کان اڳ ۾ پنهنجي ڀاءُ عيسوءَ ڏانهن سعير علائقي يعني ادوم ملڪ ۾ قاصد موڪليا.

پيدائش 32:6

جڏهن قاصد يعقوب وٽ موٽي آيا تہ کيس ٻڌايائون تہ ”اسين توهان جي ڀاءُ عيسوءَ وٽ وياسين. هو چار سؤ جوان ساڻ ڪري پاڻ توهان سان ملڻ لاءِ اچي ٿو.“

پيدائش 35:29

تہ هن دم ڏنو ۽ مري ويو. هو وڏي عمر ماڻي وڃي پنهنجن سان گڏيو. سندس پٽن عيسوءَ ۽ يعقوب کيس دفنايو.

پيدائش 37:18

هنن کيس پري کان ايندو ڏٺو. هو اڃا پري ئي هو تہ هنن کيس قتل ڪرڻ جو منصوبو ٺاهيو.

پيدائش 37:4

جڏهن يوسف جي ڀائرن ڏٺو تہ سندن پيءُ ٻين سڀني ڀائرن کان وڌيڪ هن سان پيار ڪري ٿو، تڏهن اهي يوسف کان نفرت ڪرڻ لڳا ۽ کيس سلام بہ ڪين ڪندا هئا.

پيدائش 37:8

تڏهن ڀائرن چيس تہ ”واقعي تون اسان تي بادشاهي ڪندين ڇا؟ يا واقعي اسان تي حڪم هلائيندين ڇا؟“ سو هو سندس خوابن ۽ هن جي ڳالهين جي ڪري کانئس اڃا بہ وڌيڪ نفرت ڪرڻ لڳا.

پيدائش 50:15

جڏهن يوسف جي ڀائرن ڏٺو تہ سندن پيءُ مري ويو آهي، تڏهن چوڻ لڳا تہ ”شايد هاڻي يوسف اسان سان دشمني ڪندو ۽ جيڪا بڇڙائي اسان هن سان ڪئي هئي تنهن جو اسان کان بدلو وٺندو.“

پيدائش 50:2

پوءِ يوسف ملازم حڪيمن کي حڪم ڏنو تہ ”منهنجي پيءُ کي سرهاڻيون لايو.“ سو حڪيمن يعقوب کي سرهاڻيون لاتيون.

2.تواريخ 35:24

تڏهن انهن کيس سندس گاڏيءَ مان لاهي سندس ئي ٻي گاڏيءَ ۾ وجھي کيس يروشلم وٺي آيا، جتي هو مري ويو. هن کي سندس ابن ڏاڏن جي مقبرن ۾ دفن ڪيو ويو ۽ يروشلم وارن بلڪ سڄي يهوداہ ملڪ يوسياہ لاءِ سوڳ ڪيو.

زبور 142:3

ڇاڪاڻ تہ جڏهن آءٌ پريشان ٿيان ٿو، تڏهن تون ئي اهو ڄاڻين ٿو تہ ان وقت آءٌ ڇا ڪريان. جنهن راهہ تان آءٌ گذران ٿو، تنهن راهہ تي دشمن ڦندو اڏيو ويٺا آهن.

زبور 35:14

تڏهن آءٌ هنن لاءِ ائين افسوس ڪندو هئس، ڄڻ اهي منهنجا دوست يا ڀائر هئا. آءٌ هنن لاءِ ڪنڌ جھڪائي ائين غم ڪندو هئس، جيئن ڪو پنهنجي ماءُ لاءِ ماتم ڪري.

زبور 37:16

سچار ماڻهن وٽ جيڪي ڪجھہ بہ ٿورو آهي، سو بڇڙن جي گھڻي دولت کان بهتر آهي.

چوڻيون 1:16

اهي بڇڙائي ڪرڻ ۾ ڪڏهن بہ پٺتي نہ ٿا رهن، بلڪ هو خونريزيءَ لاءِ هميشہ تيار ٿا رهن.

چوڻيون 18:19

پنهنجي ڪنهن ناراض ساٿيءَ کي پرچائڻ، ايترو ئي مشڪل آهي، جيترو ڪنهن مضبوط قلعي جي ديوار ڀڃي اندر داخل ٿيڻ. هائو، جيڪڏهن اوهين ساڻس جھيڙيندا، تہ هو بہ اوهان لاءِ پنهنجو در بند ڪري ڇڏيندو.

چوڻيون 6:14

اهي سدائين ظلم ۽ بڇڙائيءَ جون ڳالهيون سوچيندا ٿا رهن ۽ هر هنڌ فتنو فساد برپا ٿا ڪن.

واعظ 7:9

پنهنجيءَ ڪاوڙ تي ضابطو رکو، ڇاڪاڻ تہ ڪاوڙ رڳو بي‌عقلن جي دلين ۾ رهي ٿي.

حزقي ايل 35:5

اوهين بني اسرائيل سان شروع کان ئي دشمني رکندا پيا اچو. جڏهن اهي سندن مصيبت جي ڏينهن ۾ بدڪاريءَ سبب ٻين جي هٿان تباهہ وَ برباد پئي ٿيا ۽ منجھن قتلام ۽ خونريزي ڪئي ٿي ويئي، تڏهن اوهان ساڻن ڌوڪو ڪندي انهن جي ڪا مدد نہ ڪئي.

شريعت جو دور 34:8

بني اسرائيل جي ماڻهن موسيٰ جي لاءِ موآب جي ميدان ۾ ٽيهہ ڏينهن سوڳ ملهايو. هو تيستائين موسيٰ جي لاءِ روئندا ۽ سوڳ ڪندا رهيا، جيستائين اهي ڏينهن پورا ٿيا.

طيطس 3:3

ڏس، اسين ڪنهن وقت نادان، نافرمان، گمراهہ ۽ طرح طرح جي نفساني خواهشن ۽ عياشين جا غلام هئاسين. اسين بغض ۽ حسد جي حالت ۾ گذاريندا هئاسين، نفرت جي لائق هئاسين ۽ هڪٻئي سان بہ نفرت ڪندا هئاسين.