5 لوط کي بہ رڍون، ٻڪريون، چوپايو مال ۽ پنهنجي ڪٽنب ۽ نوڪرن چاڪرن لاءِ تنبو هئا.
5 ۽ لوط، جو مسافريءَ ۾ ابرام سان گڏ هو، تنهن وٽ بہ ڌڻ، ڍور ۽ تنبو هئا.
سو ابرام خداوند جي چوڻ موجب حاران شهر مان روانو ٿيو ۽ سندس ڀائٽيو لوط بہ ساڻس گڏجي هليو. تڏهن ابرام جي عمر پنجهتر سال هئي.
ابرام پنهنجي زال سارائي، لوط، سموري ملڪيت ۽ سڀ ماڻهو جيڪي حاران ۾ مليا هئن، سي پاڻ سان کنيا. اهي سڀ ڪنعان جي ملڪ ڏانهن وڃڻ لاءِ روانا ٿيا. جڏهن ڪنعان ۾ پهتا،
انهيءَ علائقي ۾ چاري لاءِ ايتري زمين ڪانہ هئي جو هو ٻئي گڏ رهي سگھن، ڇاڪاڻ تہ وٽن مال گھڻو هو.
ڇوڪرا وڏا ٿيا. عيسو هوشيار شڪاري ۽ جھنگ جو جھانگي بڻيو، جڏهن تہ يعقوب ماٺ ميٺ ۾ ۽ گھريلو زندگي گذارڻ وارو هو.
عدہ کي يابل ڄائو، جيڪو تنبن ۾ رهندڙن ۽ ڍورن پاليندڙن جو وڏو هو.
انهن جا تنبو ۽ انهن جا ڌڻ لٽي ڦري وٺ، سندن سڀني تنبن جا پردا، سڀ اٺ ۽ سندن سمورو سامان پنهنجي لاءِ کڻ. تون اعلان ڪرائي کين ڊيڄار تہ ’هر طرف خطرو ئي خطرو آهي.‘