حزقي ايل 8:1 - Muslim Sindhi Bible

¹ اسان جي جلاوطنيءَ جي ڇهين سال، ڇهين مهيني جي پنجين تاريخ تي جڏهن آءٌ پنهنجي گھر ۾ ويٺو هئس ۽ يهوداہ جا جلاوطن اڳواڻ بہ منهنجي اڳيان ويٺا هئا، تڏهن اوچتو خداوند خدا جي قدرت وڏي زور سان اُتي منهنجي مٿان نازل ٿي.

Sindhi Bible

¹ ۽ ڇهين سال ۾ ڇهين مهيني جي پنجين تاريخ، هيئن ٿيو تہ آءٌ پنهنجي گهر ويٺو هوس، ۽ يهوداہ جا بزرگ بہ منهنجي اڳيان ويٺا هئا، تہ خداوند جو هٿ اُتي منهنجي مٿان اچي پيو.

حزقي ايل 8:1 ပူးပေါင်းရင်းမြစ်များ

2.بادشاهَہ 6:32

پوءِ هن اليشع کي وٺي اچڻ لاءِ هڪ ماڻهو موڪليو. هوڏانهن اليشع گھر ۾ ڪن اڳواڻن سان گڏ ويٺو هو. بادشاهہ جي قاصد جي پهچڻ کان اڳ اليشع انهن اڳواڻن کي چيو تہ ”هن خوني بادشاهہ منهنجي سسي لهرائڻ لاءِ هڪ ماڻهو موڪليو آهي. هاڻ جڏهن هو هتي پهچي تہ دروازو بند ڪري ڇڏجو ۽ کيس اندر اچڻ نہ ڏجو. بادشاهہ پاڻ بہ هن جي پٺيان اچي پيو.“

حزقي ايل 14:1

تنهن کان پوءِ بني اسرائيل جي اڳواڻن مان ڪي خداوند جي مرضي معلوم ڪرڻ لاءِ مون وٽ آيا.

حزقي ايل 14:4

تنهنڪري تون هنن سان ڳالهاءِ ۽ کين مون خداوند خدا جو هي پيغام ٻڌاءِ تہ بني اسرائيل قوم مان جيڪي بہ ماڻهو بتن جي پوڄا ڪندي گناهن ۾ غرق ٿيندا ٿا وڃن ۽ پوءِ بہ اهي نبيءَ وٽ مون کان صلاح مشورو گھرڻ لاءِ ٿا اچن تہ اهي ياد رکن آءٌ خداوند خود انهن کي سندن گھڻي بت‌پرستيءَ جي گناهہ مطابق جواب ڏيندس.

حزقي ايل 20:1

اسان جي جلاوطنيءَ جي ستين سال پنجين مهيني جي ڏهين تاريخ تي بني اسرائيل جا ڪي جلاوطن اڳواڻ خداوند جي مرضي معلوم ڪرڻ لاءِ منهنجي اڳيان اچي ويٺا.

حزقي ايل 24:1

اسان جي بابل ڏانهن جلاوطنيءَ جي نائين سال، ڏهين مهيني جي ڏهين تاريخ تي خداوند وري مون کي فرمايو تہ

حزقي ايل 26:1

اسان جي جلاوطنيءَ جي يارهين سال، مهيني جي پهرين تاريخ خداوند مون کي فرمايو تہ

حزقي ايل 29:1

اسان جي جلاوطنيءَ جي ڏهين سال، ڏهين مهيني جي ٻارهين تاريخ تي خداوند مون کي فرمايو تہ

حزقي ايل 29:17

اسان جي جلاوطنيءَ جي ستاويهين سال، پهرئين مهيني جي پهرين تاريخ تي خداوند مون کي فرمايو تہ

حزقي ايل 3:12

پوءِ خدا جو روح مون کي مٿي کڻي هليو، تڏهن مون پنهنجي پٺيان هڪڙي وڏي گجگوڙ وارو آواز ٻڌو، جنهن چيو تہ ”مٿي آسمان ۾ خداوند جي جلال جي واکاڻ ڪريو.“

حزقي ايل 3:14

جڏهن خداوند جو روح مون کي مٿي کڻي هليو، تڏهن خدا جي قدرت وڏي زور سان مون تي نازل ٿي. آءٌ تلخيءَ ۽ پنهنجي اندر جي جوش ۾ هليو ويس.

حزقي ايل 3:22

پوءِ خداوند جو طاقتور هٿ مون پنهنجي مٿان محسوس ڪيو، جنهن مون کي فرمايو تہ ”اُٿ، نڪري ماٿريءَ ڏانهن وڃ، تہ اتي آءٌ تو سان ڳالهائيندس.“

حزقي ايل 30:20

اسان جي جلاوطنيءَ جي يارهين سال، پهرئين مهيني جي ستين تاريخ تي خداوند مون کي فرمايو تہ

حزقي ايل 31:1

جلاوطنيءَ جي يارهين سال، ٽئين مهيني جي پهرين تاريخ تي خداوند مون کي فرمايو تہ

حزقي ايل 32:1

جلاوطنيءَ جي ٻارهين سال، ٻارهين مهيني جي پهرين تاريخ تي خداوند مون کي فرمايو تہ

حزقي ايل 32:17

جلاوطنيءَ جي ٻارهين سال، پهرئين مهيني جي پندرهين تاريخ تي خداوند مون کي فرمايو تہ

حزقي ايل 33:22

انهيءَ ماڻهوءَ جي اچڻ کان هڪ ڏينهن اڳ شام جي وقت مون تي خداوند جي قدرت وڏي زور سان نازل ٿي هئي، جنهن جي ڪري ٻئي ڏينهن صبح جو جڏهن اهو ماڻهو مون وٽ آيو، تڏهن آءٌ گونگو نہ رهيو هئس. هائو، خداوند مون کي ڳالهائڻ جي طاقت وري عطا ڪري ڇڏي هئي.

حزقي ايل 33:31

سو اهي سڀ ٽولا ٽولا ٿي تو وٽ اچن ٿا ۽ تنهنجيون ڳالهيون ٻڌن ٿا. پر هو تنهنجي ٻڌايل ڳالهين تي عمل نہ ٿا ڪن. اهي هميشہ شهوت‌پرستيءَ جون ڳالهيون ڪندا ٿا رهن ۽ ٺڳيءَ ذريعي ٻين کي لٽڻ ڦرڻ جي ڪوشش ڪندا رهن ٿا.

حزقي ايل 37:1

هڪڙي دفعي مون حزقي‌ايل تي خداوند جي قدرت وڏي زور سان نازل ٿي. هن جي روح مون کي کڻي هڪڙي اهڙي ماٿريءَ ۾ آڻي لاٿو، جيڪا انساني هڏين سان ڀري پيئي هئي.

حزقي ايل 40:1

اسان جي جلاوطنيءَ جي پنجويهين سال پهرئين مهيني جي ڏهين تاريخ تي، جيڪو يروشلم شهر جي زوال جو چوڏهون سال هو، خداوند جي قدرت مون تي وڏي زور سان نازل ٿي.

حزقي ايل 7:27

اوهان جو بادشاهہ ۽ امير آسرو لاهي ويهندا، ۽ نااميديءَ وچان پيا روئندا رڙندا، جڏهن تہ رعيت خوف وچان پيئي ڏڪندي. آءٌ سڀني کي سندن چال چلت مطابق سزا ڏيندس، هائو، آءٌ اهڙا فيصلا ڪندس، جهڙا اوهان ٻين جا فيصلا ڪيا آهن. تڏهن سڀيئي ڄاڻي وٺندا تہ آءٌ ئي خداوند آهيان.‘“

حزقي ايل 8:2

مون اکيون کڻي نهاريو تہ رويا ۾ ڏٺم تہ باهہ جي شڪل واري هڪڙي انساني صورت بيٺي آهي. انهيءَ جو چيلهہ کان هيٺ وارو حصو باهہ جهڙو هو ۽ چيلهہ کان مٿي وارو حصو چمڪندڙ پتل جهڙو هئس.

ملاڪيءَ 2:7

بيشڪ ڪاهن جو اهو ئي فرض آهي تہ کيس مون خدا بابت صحيح ڄاڻ هجي، تہ جيئن ماڻهو کانئس شريعت جي تعليم حاصل ڪن، ڇو تہ ڪاهن مون قادرِمطلق خداوند جو پيغام ڏيندڙ آهي.“

سنتن جا ڪم 20:33

مون ڪنهن کان بہ سون، چانديءَ يا ڪپڙي جي لالچ نہ رکي.