حزقي ايل 48:14 - Muslim Sindhi Bible

¹⁴ انهيءَ حصي مان لاوي ڪو ٽڪرو وڪڻي نہ سگھندا، نڪي مٽا سٽا ڪري سگھندا ۽ نہ وري انهيءَ زمين کي ڪنهن ٻئي جي حوالي ڪري سگھندا، ڇاڪاڻ تہ اها خاص زمين مون خداوند لاءِ مخصوص هوندي.

Sindhi Bible

¹⁴ ۽ انهي مان هو ڪو حصو وڪڻي نہ سگهندا، ۽ نہ مٽاسٽا ڪري سگهندا، نڪي انهي زمين جو پهريون ڦر ڪنهن کي ڏيئي سگهندا: ڇالاءِ جو اُهو خداوند جي لاءِ پاڪ آهي.

حزقي ايل 48:14 ပူးပေါင်းရင်းမြစ်များ

خروج 22:29

اوهين پنهنجي فصل ۽ ميون جي رس مان مون کي نذراني ڏيڻ ۾ دير نہ ڪجو. اوهين پنهنجن پٽن مان پهريتو پٽ مون کي ڏجو.

خروج 23:19

اوهين پنهنجي زمين جي پهرين پيداوار جو بهترين ڀاڱو مون خداوند پنهنجي خدا جي گھر ۾ آڻيو. اوهين ڇيلي کي سندس ماءُ جي کير ۾ نہ رڌيو.“

حزقي ايل 48:12

سو ملڪ ۾ مون لاءِ مخصوص ٿيل ايراضيءَ مان اهو حصو انهن ڪاهنن لاءِ وقف هوندو، ۽ اهو پاڪ ترين حصو هوندو.

حزقي ايل 48:13

ڪاهنن جي انهيءَ حصي سان لڳولڳ اتر طرف لاوين جو حصو هوندو، جنهن جي ڊيگھہ اوڀر کان اولهہ طرف ساڍا ٻارهن ڪلوميٽر ۽ ويڪر اتر کان ڏکڻ طرف پنج ڪلوميٽر هوندي.

لاوي سرشتو 23:20

ڪاهن انهن ٻنهي گھيٽن کي پهرئين پيداوار جي روٽن سان گڏ مون خداوند جي حضور ۾ هٿن تي بلند ڪري پيش ڪري. اهي ڪاهن جو حصو آهن جيڪي مون خداوند جي لاءِ مخصوص آهن.

لاوي سرشتو 25:32

انهيءَ هوندي بہ لاوين کي اهو حق رهندو تہ هو پنهنجن مليل شهرن اندر پنهنجي ملڪيت وارا گھر ڪنهن بہ وقت ڇڏائي سگھن.

لاوي سرشتو 25:34

پر سندن شهرن جي پسگردائيءَ واري چاري واري ٻني بلڪل نہ وڪڻي سگھبي، ڇاڪاڻ تہ اها هنن جي دائمي ملڪيت آهي.“

لاوي سرشتو 27:28

انهيءَ هوندي بہ جيڪڏهن ڪو ماڻهو پنهنجيءَ ملڪيت مان ڪابہ شيءِ مون خداوند جي راهہ ۾ فنا ڪرڻ لاءِ وقف ڪري، پوءِ اهو ماڻهو هجي توڙي جانور يا سندس موروثي ٻني هجي، تہ اها هرگز نہ وڪي وڃي، نڪي وري عيوضو ڏيئي اها ڇڏائي وڃي. اهڙي هر وقف ڪيل شيءِ مون خداوند جي لاءِ ئي مخصوص آهي.

رومين 8:23

انهن سان گڏوگڏ اسين پاڻ بہ پنهنجي اندر ۾ پيا ڪنجھون. جيتوڻيڪ خدا اسان کي انهيءَ آزاديءَ جي پهرين بخشش پاڪ روح جي صورت ۾ عطا ڪئي آهي، تہ بہ خدا جا پوريءَ طرح ٻار ٿيڻ يعني پنهنجي بدن کي نئين حالت ملڻ جي بيحد انتظار ۾ ويٺا آهيون.