17 خداوند مون کي فرمايو تہ
17 وري بہ خداوند جو ڪلام مون تي نازل ٿيو، تہ
پر هو انهن ماڻهن مان ڪن ٿورن کي جنگ، ڏڪار ۽ وبا کان بچائي وٺندو، انهيءَ لاءِ تہ هو جن جن قومن ۾ وڃن اتي کين پنهنجي سڀني ڪراهت جهڙن ڪمن جو بيان ڪري ٻڌائين. تڏهن سڀيئي ڄاڻي وٺندا تہ خداوند ئي خدا آهي جنهن اهو سڀ ڪجھہ ڪيو آهي.‘“
”اي حزقيايل، آدم جو اولاد! تون ڏڪندي ماني کاءُ ۽ ڪنبندي ۽ ڊڄندي پاڻي پيءُ.