خروج 14:24 - Muslim Sindhi Bible

²⁴ صبح جو پرهہ ڦٽڻ کان اڳ خداوند باهہ ۽ ڪڪر جي ٿنڀي منجھان مصرين جي لشڪر ڏانهن نهاريو ۽ انهن جي لشڪر کي مونجھاري ۾ وجھي ڇڏيائين.

Sindhi Bible

²⁴ ۽ صبح جو سوير هيئن ٿيو، جو خداوند باهہ جي ۽ ڪڪر جي ٿنڀ منجهان مصرين جي لشڪر ڏانهن نهاريو، ۽ مصرين جي لشڪر کي پريشان ڪيائين.

خروج 14:24 ပူးပေါင်းရင်းမြစ်များ

ايوب 22:13

پوءِ بہ تون چوين ٿو تہ ’خدا ڇا ٿو ڄاڻي؟ هو گھاٽن ڪڪرن جي اونداهيءَ مان ڪو انصاف ڪري سگھندو ڇا؟

ايوب 34:20

بلڪ جڏهن هو موت ٿو آڻڻ چاهي تہ اڌ رات جي وقت اوچتو ئي مٿن آڻي ٿو ڪڙڪائي، تڏهن هر ڪو ڏڪندي ڏڪندي مريو وڃي، توڙي اهي طاقتور ماڻهو ڇو نہ هجن، اهي بہ بنا هٿ لڳائڻ جي دنيا مان کڄيو وڃن.

ايوب 34:29

پر جيڪڏهن خدا انهن بدڪار حاڪمن کي ڪجھہ بہ نہ ڪري، تڏهن ڪير آهي جو مٿس الزام آڻي سگھي؟ يا جيڪڏهن هو غريبن کان منهن موڙي ڇڏي، تڏهن ڪير آهي جنهن کي سندس مدد حاصل ٿي سگھي؟ پر حقيقت ۾ هو ائين نہ ٿو ڪري، بلڪ هڪڙو ماڻهو هجي يا پوري قوم، سڀني تي هو هڪجهڙي حڪمراني ڪندو رهي ٿو.

ايوب 40:12

هائو، هر مغرور کي نيچ ڪري ڇڏ، ۽ شرير ماڻهو جتي بہ هجن اتي کين ڪچلي ڇڏ.

زبور 104:32

هو جڏهن ڌرتيءَ ڏانهن نهاري ٿو تہ اها ڏڪيو ٿي وڃي. هو جڏهن جبلن کي ڇُهي ٿو تہ انهن مان بہ دونهون ٿو نڪري.

زبور 48:5

پر پوءِ خدا جي قدرت جو ڏٺائون تہ کين ڏاڍي حيرت وٺي ويئي. کين اهڙي دهشت وٺي ويئي جو سڀيئي اتان وٺي ڀڳا.

زبور 78:14

ڏينهن جي وقت تي هن ڪڪر سان سندن رهبري ڪئي، ۽ سڄي رات باهہ جي روشنيءَ سان سندن رهنمائي پئي ڪيائين.

زبور 90:4

تو خدا جي نظر ۾ هزار سال بہ ائين آهن، جيئن ڪالهہ جو ڏينهن، يا وري رات جو هڪڙو پهر ئي گذريو هجي.

خروج 13:21

ڏينهن جي وقت خداوند انهن جي اڳيان ڪڪر واري ٿنڀي جي وسيلي کين رستو ڏيکاريندو هلندو هو ۽ رات جي وقت باهہ واري ٿنڀي جي وسيلي کين روشني ڏيندو اڳيان هلندو رهندو هو، انهيءَ لاءِ تہ اهي ڏينهن رات پنڌ ڪري سگھن.

خروج 14:25

هنن جي گاڏين جا ڦيٿا ڦاسائي ڇڏيائين، جنهنڪري اهي تمام مشڪل سان ٿي هليون. تڏهن مصري چوڻ لڳا تہ ”اچو تہ بني اسرائيل کان ڀڄي نڪرون، ڇاڪاڻ تہ خداوند انهن جي پاران اسان سان وڙهي ٿو.“

عاموس 9:4

جيڪڏهن سندن دشمن کين جلاوطن ڪري وٺي وڃن، تڏهن بہ اُتي آءٌ کين قتل ڪرائي ڇڏيندس. مون انهن جي مدد ڪرڻ جو نہ، بلڪ کين برباد ڪرڻ جو پڪو ارادو ڪري ڇڏيو آهي.“

1.سموئيل 11:11

ٻئي ڏينهن صبح جو سوير سائول پنهنجي ماڻهن جون ٽي ٽوليون ٺاهيون ۽ پرهہ ڦٽيءَ مهل دشمنن جي لشڪرگاهہ تي اچي حملو ڪيائين. جيستائين ڏينهن گرم ٿيو تيستائين هو عمونين کي ماريندا رهيا. پوءِ جيڪي عموني باقي بچيا سي ڀڄي ڪڻو ڪڻو ٿي ويا، ايتري قدر جو انهن مان ٻہ ڄڻا بہ ڪٿي گڏجي ڪين رهيا.