آستر 8:17 - Muslim Sindhi Bible

¹⁷ هر ڪنهن شهر ۽ هر ڪنهن صوبي ۾ جتي جتي اهو شاهي فرمان پهتو، اتي اتي يهودين ۾ تمام گھڻي خوشي ۽ سرهائي ٿي. هنن دعوتون ڪندي خوشيون پئي ملهايون. ٻين قوميتن وارا ڪيترائي ماڻهو يهودي بڻيا، ڇاڪاڻ تہ يهودين جو خوف انهن تي ڇانئجي ويو هو.

Sindhi Bible

¹⁷ ۽ سڀ ڪنهن شهر ۾ ۽ سڀ ڪنهن پرڳڻي ۾ جتي ڪٿي بادشاهہ جو حڪم ۽ سندس فرمان پهتو هو، اُتي خوشي ۽ خورمي ۽ مجلس ۽ وڏو ڏينهن ملهايو ويو. ۽ انهيءَ ملڪ جي ماڻهن مان گهڻا يهودي ٿيا؛ ڇالاءِ جو يهودين جو خوف هنن تي غالب ٿيو هو.

آستر 8:17 ပူးပေါင်းရင်းမြစ်များ

پيدائش 35:5

پوءِ هو اتان روانا ٿيا. هنن جي آس‌پاس جي شهرن کي اهڙو تہ خوف وٺي ويو جو ڪنهن بہ ماڻهوءَ سندن پيڇو ڪونہ ڪيو.

نحمياہ 8:10

۽ وڃي سڻڀا طعام کائو ۽ شربت پيئو. انهن ڏانهن بہ ڪجھہ ڏياري موڪليو جن وٽ ڪجھہ بہ تيار ڪرڻ لاءِ نہ هجي. اڄوڪو ڏينهن اسان جي خداوند جي لاءِ مخصوص آهي. سو غمگين نہ ٿيو، ڇاڪاڻ تہ خداوند جي خوشي اوهان جي قوت آهي.“

آستر 9:2

تڏهن شهنشاهت جي سڀني صوبن ۾ يهودي پنهنجي پنهنجي شهر ۾ اچي گڏ ٿيا تہ جيئن سندن تباهي چاهيندڙن تي حملو ڪن. پر ڪوبہ انهن جي سامهون نہ بيهي سگھيو، ڇاڪاڻ تہ ٻين قوميتن وارا کانئن ڊنل هئا.

آستر 9:22

انهيءَ ڪري جو انهن ڏينهن تي يهودين کي پنهنجن دشمنن کان آرام مليو ۽ ان مهيني ۾ سندن لاءِ ڏک بدلجي سک ٿيو ۽ سندن ماتم خوشيءَ ۾ تبديل ٿي ويو. هن انهن ڏانهن لکيو تہ هو اهي ڏينهن دعوتون کائڻ، هڪٻئي ڏانهن عيدون موڪلڻ ۽ غريبن ۾ خيراتون ڏيڻ سان ملهائين.

آستر 9:27

يهودين اهو رواج قائم ڪرڻ پاڻ تي لازم ڪري ورتو تہ هو پاڻ، سندن اولاد ۽ اهي جيڪي يهودي بڻيا هئا، تن تي لازم آهي تہ هر سال اهي ٻہ ڏينهن مقرر طريقي سان ۽ مقرر وقت تي عيد ڪري ملهائيندا.

آستر 9:3

صوبن جي سڀني مختيارن يعني نوابن، گورنرن ۽ شاهي منتظمين يهودين جي مدد ڪئي، ڇاڪاڻ تہ مردڪئيءَ جو رعب تاب مٿن سوار هو.

زبور 105:38

جيئن تہ مصر وارا بني اسرائيل کان بيحد ڊڄڻ لڳا هئا، تنهنڪري سندن مصر مان نڪري وڃڻ تي اهي ڏاڍا خوش ٿيا.

زبور 18:43

اي خداوند! تو مون کي نہ رڳو منهنجي قوم جي جھيڙن کان بچايو آهي، بلڪ غير قومن جو بہ سردار بڻائي ڇڏيو اٿيئي. هائو، جن کي مون ڄاتو بہ نہ ٿي سي منهنجي تابع ٿيا آهن.

خروج 15:16

هائو، انهن سڀني تي خوف ۽ دهشت اچي ڪڙڪي. تنهنجي قدرت جي حشمت ڏسي اهي پٿر جا بت بڻجي ويا، جيستائين اي خداوند! تنهنجي ڇڏايل قوم وٽانئن لنگھي نہ ويئي.

شريعت جو دور 11:25

ڪوبہ ماڻهو اوهان جي اڳيان بيهي ڪين سگھندو. جنهن زمين تي اوهان جا پير پوندا، اتي خداوند اوهان جو خدا اوهان جو خوف ۽ اوهان جي هيبت وجھندو، جيئن هن اوهان سان واعدو ڪيو آهي.

شريعت جو دور 2:25

اڄ کان وٺي آءٌ ڌرتيءَ جي سڀني ماڻهن تي اوهان جو خوف ۽ ڊپ وجھڻ شروع ڪندس. هو اوهان جي هاڪ ٻڌي ڏڪي ويندا ۽ اوهان جي ڪري پريشان ٿيندا.‘“

يشوع 2:11

جنهن وقت اسان اهي ڳالهيون ٻڌيون تنهن وقت اسان جو ساهہ ئي سڪي ويو ۽ اوهان جي سببان اسان مان هر ڪو همت هاري ويٺو، ڇاڪاڻ تہ خداوند اوهان جو خدا ئي مٿي آسمان جو ۽ هيٺ زمين جو خدا آهي.

يشوع 2:9

۽ کين چيائين تہ ”مون کي خبر آهي تہ خداوند هي ملڪ اوهان کي ڏيئي ڇڏيو آهي. اوهان جو ڊپ اسان تي ايترو تہ وٺي ويو آهي جو هن ملڪ جا سڀ رهاڪو اوهان بني اسرائيل جي خوف کان هيسجي ويا آهن.

1.سموئيل 25:8

تون انهن کان پڇندين تہ اهي تو کي ٻڌائيندا. تنهنڪري منهنجا هي نوڪر تو وٽ مان لهن، ڇو تہ اسين سٺن ڏينهن ۾ تو وٽ آيا آهيون. سو آءٌ عرض ٿو ڪريان تہ جيڪي بہ تو وٽ ٿي سگھي سو پنهنجي ٻانهن ۽ مون پنهنجي پٽ دائود کي ڏيئي ڇڏ.‘“