واعظ 5:14 - Muslim Sindhi Bible

¹⁴ پر پوءِ سندن اها دولت ڪنهن غلط فيصلي جي ڪري برباد ٿيو وڃي. ٻيو هي تہ جڏهن ڪو ٻار ڄمي ٿو تہ اهو خالي هٿين هن دنيا ۾ اچي ٿو.

Sindhi Bible

¹⁴ ۽ اها دولت ڪنهن خراب اتفاق سان ناس ٿي وڃي ٿي؛ ۽ جي انهي ماڻهو کي ڪو پٽ ڄمي ٿو تہ انهي جي هٿ ۾ ڪجهہ بہ نٿو رهي.

واعظ 5:14 ပူးပေါင်းရင်းမြစ်များ

1.بادشاهَہ 14:26

هو خداوند جي گھر جا خزانا ۽ بادشاهہ جي گھر جا خزانا لٽي کڻي ويو. هو سڀ ڪجھہ کڻي ويو، جيڪي سون جون ڍالون سليمان ٺهرايون هيون سي بہ کڻي ويو.

ايوب 1:21

چوڻ لڳو تہ ”جڏهن آءٌ ماءُ جي پيٽان نڪتو هئس، تڏهن بہ آءٌ خالي هٿين هئس. جڏهن آءٌ هن دنيا مان ويندس، تڏهن بہ آءٌ خالي هٿين ويندس. بيشڪ خداوند ئي ڏنو هو، هن ئي هاڻ موٽائي ورتو آهي، شال سندس نالو سڳورو هجي.“

ايوب 5:5

بيعقل ماڻهوءَ جو فصل بکايل کايو ڇڏين، بلڪ ڪنڊن جي لوڙهي مان بہ فصل جا داڻا ڪڍي کايو ٿا وڃنس. لوڀي ماڻهو سندس مال ملڪيت کي ڳڙڪائي وڃن ٿا.

زبور 39:6

بيشڪ هر انسان پاڇي وانگر گم ٿيو وڃي. هو جيڪا بہ جاکوڙ ڪري ٿو سا بلڪل بي‌فائدي آهي. هو مال پٺيان مال تہ گڏ ڪندو ٿو رهي، پر اها خبر ڪين اٿس تہ اهو ڪنهن جي ملڪيت ٿيندو.

زبور 49:18

ڀلي تہ اهي پنهنجي جيئري پاڻ کي سڀاڳا چوندا رهيا هجن، ۽ ماڻهو بہ سندن ساراهہ ڪندي چوندا هجن تہ ”واہ! اوهان وڏي ڪاميابي ماڻي آهي.“

چوڻيون 23:5

دولت هڪڙي اهڙي شيءِ آهي، جيڪا ڏسندي ڏسندي ائين اڏاميو وڃي، جيئن ڪو پکي اڏامي هليو ٿو وڃي.

واعظ 2:26

هائو، خدا جنهن ماڻهوءَ مان راضي ٿو رهي، تنهن کي ئي هو ڏاهپ، علم ۽ خوشي عطا ڪري ٿو. پر جيڪو ماڻهو گنهگار آهي، تنهن کان هو سخت محنت ۽ مشقت ٿو ڪرائي. پوءِ اهو ماڻهو جيڪي بہ ميڙي گڏ ڪري ٿو سو سڀ خدا انهيءَ جي حوالي ڪري ٿو جنهن تي هو راضي ٿئي ٿو. بس، انهيءَ ۾ بہ زندگيءَ جو راز آهي ۽ انهيءَ کي سمجھڻ ائين آهي جيئن هوا جي پٺيان ڊوڙڻ.

واعظ 5:13

هڪڙي تمام وڏي خرابي جيڪا مون هن دنيا ۾ ڏٺي آهي، سا اها آهي تہ ماڻهو پنهنجي دولت ڏک سهي ڪري بچائي تہ رکن ٿا،

واعظ 5:15

هائو، انسان هن دنيا ۾ خالي هٿين اچي ٿو ۽ مرڻ کان پوءِ بہ خالي هٿين ئي هليو وڃي ٿو. اهو پنهنجي ڪمائيءَ مان پاڻ سان گڏ ڪابہ شيءِ کڻي وڃي نہ ٿو سگھي.

حجيءَ 1:9

اوهان پنهنجي محنت جي ڪمائيءَ مان گھڻو ڪجھہ حاصل ڪرڻ جي اميد رکي پر اوهان کي مليو ٿورو. اوهان اها ڪمائي پنهنجي گھر تہ آندي، پر مون ڦوڪ ڏيئي اها سڀ اڏائي ڇڏي. مون خداوند ائين ڇو ڪيو؟ مون ائين انهيءَ لاءِ ڪيو جو منهنجي هيڪل ويران لڳي پيئي آهي، جڏهن تہ اوهان مان هر ڪو پنهنجي پنهنجي گھر جي ڪم ۾ مصروف آهي ۽ منهنجي گھر ڏانهن ڌيان نہ ٿا ڏيو.

1.سموئيل 2:36

تنهنجي اولاد مان باقي جيڪي بچيل هوندا سي چانديءَ جي هڪڙي سڪي يا مانيءَ جي هڪڙي ٽڪري لاءِ اچي انهيءَ جي اڳيان ڪنڌ جھڪائيندا ۽ کيس منٿ ڪري چوندا تہ ’اسان کي ڪهانت جي ڪنهن بہ خدمت لاءِ مقرر ڪر تہ اسين مانيءَ ٽڪر کائون.‘“