شريعت جو دور 25:8 - Muslim Sindhi Bible

⁸ تڏهن شهر جا اڳواڻ انهيءَ ماڻهوءَ کي سڏائي ان بابت کيس سمجھائين. جيڪڏهن پوءِ بہ هو پنهنجيءَ ڳالهہ تي قائم رهي ۽ چوي تہ ’آءٌ هن سان شادي ڪرڻ نہ ٿو چاهيان،‘

Sindhi Bible

⁸ تڏهن شهر جا بزرگ انهي ماڻهوءَ کي سڏي کيس سمجهائين: ۽ جيڪڏهن هو پنهنجيءَ ڳالهہ تي قائم رهي، ۽ چوي، تہ آءٌ هن سان پرڻجڻ نٿو گهران؛

شريعت جو دور 25:8 ပူးပေါင်းရင်းမြစ်များ

شريعت جو دور 25:7

پر جيڪڏهن اهو ماڻهو پنهنجي ڀاڄائيءَ سان شادي ڪرڻ نہ چاهي، تہ سندس ڀاڄائي شهر جي در تي اڳواڻن وٽ وڃي ۽ کين چوي تہ ’منهنجو ڏير پنهنجي ڀاءُ جو نالو بني اسرائيل ۾ قائم رکڻ کان انڪار ٿو ڪري ۽ مون سان شادي ڪري ڏير جو فرض ادا ڪرڻ نہ ٿو گھري.‘

شريعت جو دور 25:9

تہ پوءِ سندس ڀاڄائي اڳواڻن جي روبرو ان جي ويجھو اچي سندس پير مان پادر لاهي ۽ سندس منهن ۾ ٿڪ هڻي چوي تہ ’جيڪو پنهنجي ڀاءُ جو گھر آباد نہ ٿو ڪري تنهن سان ائين ئي ڪيو ويندو.‘

رُوت 4:4

تنهنڪري مون سوچيو تہ اها ڳالهہ تو کي ٻڌائي ڇڏيان ۽ اهو بہ چوان تہ تون هنن سڀني ويٺل ماڻهن، يعني اسان جي قوم جي اڳواڻن جي روبرو اها ٻني خريد ڪر. جيڪڏهن تون اها پئسا ڏيئي ڇڏائڻ گھرين ٿو تہ ڀلي ڇڏاءِ. پر جيڪڏهن تون اها ڇڏائڻ نہ ٿو چاهين تہ ٻڌائي ڇڏ تہ مون کي خبر پوي، ڇاڪاڻ تہ انهيءَ کي ڇڏائڻ جو پهريون حق تنهنجو آهي ۽ تو کان پوءِ منهنجو.“ انهيءَ ماڻهوءَ چيو تہ ”آءٌ اها ڇڏائيندس.“

رُوت 4:6

تنهن تي انهيءَ ويجھي مائٽ چيو تہ ”آءٌ پاڻ اها ٻني ڇڏائي نہ ٿو سگھان، متان اها منهنجي پنهنجي ميراث لاءِ نقصانڪار ٿئي. سو جيئن تہ آءٌ انهيءَ کي ڇڏائي نہ ٿو سگھان تنهنڪري آءٌ پنهنجو ڇڏائڻ وارو حق تو کي ٿو ڏيان.“

رُوت 4:7

هاڻي اڳئين زماني ۾ بني اسرائيل ۾ ڪنهن بہ شيءِ جي ڇڏائڻ ۽ مٽا سٽا ڪرڻ واري معاملي کي بحال رکڻ لاءِ اها رسم هوندي هئي جو سودو ڪندڙن مان هڪ ماڻهو پنهنجي جتي لاهي ٻئي کي ڏيندو هو. اهڙيءَ طرح بني اسرائيل ۾ انهيءَ دستور سان ڪنهن معاملي جي تصديق ڪئي ويندي هئي.