Biblia Todo Logo
အွန်လိုင်း သမ္မာကျမ်းစာ

- ကြော်ငြာတွေ -




2.سموئيل 13:28 - Muslim Sindhi Bible

28 پوءِ ابي‌سلوم پنهنجي نوڪرن کي حڪم ڏيئي چيو تہ ”هاڻي نظر رکجو تہ جڏهن امنون مئي پي مست ٿئي ۽ آءٌ اوهان کي چوان تہ امنون کي ماريو، تڏهن اوهين انهيءَ کي قتل ڪري ڇڏجو، ڊڄجو نہ. آءٌ پاڻ اوهان کي اهو حڪم ڏيان ٿو. سو همت وارا ۽ بهادر ٿجو.“

အခန်းကိုကြည့်ပါ။ ကော်ပီ

Sindhi Bible

28 ۽ ابي سلوم پنهنجن نوڪرن کي حڪم ڏئي چيو تہ هاڻي نظر رکجو تہ جڏهن امنون شراب پي خوشدل ٿئي؛ ۽ جڏهن آءٌ اوهان کي چوان تہ امنون کي ماريو تڏهن انهيءَ کي قتل ڪري ڇڏجو، ۽ ڊڄو متان: مون اوهان کي حڪم نہ ڏنو آهي ڇا؟ همت جهلجو، ۽ بهادر ٿجو.

အခန်းကိုကြည့်ပါ။ ကော်ပီ




2.سموئيل 13:28
30 ပူးပေါင်းရင်းမြစ်များ  

انگوري مئي پيئڻ کان پوءِ مٿس نشو چڙهي ويو ۽ هو پنهنجي تنبوءَ ۾ اگھاڙو ٿي پئجي رهيو.


رات جي مانيءَ تي دائود هن کي سڏايو ۽ پوءِ کيس مئي پيئاري مدهوش ڪيائين. تڏهن هو ٻاهر نڪري پنهنجي آقا بادشاهہ جي نوڪرن سان گڏ پنهنجي هنڌ تي وڃي ستو ۽ پنهنجي گھر وري بہ ڪين ويو.


انهيءَ خط ۾ يوآب کي لکيائين تہ ”جتي سخت لڙائي هلندي هجي اتي تون اورياہ کي سڀني جي اڳيان بيهارجانءِ ۽ کانئس پري هٽي بيهجو تہ ڀلي هو ڦٽجي مري وڃي.“


تنهنڪري، هاڻي تنهنجي گھراڻي تان تلوار اصل ڪانہ ٽرندي، ڇاڪاڻ تہ تو مون کي خسيس ڄاتو آهي جو تو اورياہ حتيءَ جي زال کي پنهنجي زال بڻايو آهي.


پر ابي‌سلوم کيس اهڙو تہ زور ڀريو جو هن امنون ۽ ٻين سڀني شهزادن کي بہ ساڻس گڏ وڃڻ ڏنو.


جيئن تہ اوهان جي ٻانهيءَ کي ٻہ پٽ هئا، هڪڙي ڏينهن اهي ٻئي جھنگ ۾ وڙهي پيا. کين ٻيو ڪو ڇڏائڻ وارو ڪونہ هو، سو انهن مان هڪڙي ٻئي کي ڌڪ هڻي ماري وڌو.


اخي‌اب جو لشڪر منجھند جو حملي لاءِ روانو ٿيو، تنهن وقت بن‌هدد پنهنجي ٻين ٻٽيهن حمايتي حاڪمن سان گڏ تنبن ۾ پيئندي پيئندي نشي ۾ مدهوش لڳو پيو هو.


ستين ڏينهن جڏهن شهنشاهہ مئي جي نشي ۾ مخمور هو، تڏهن هن پنهنجي ستن خواجہ‌سرا خدمتگارن مهومان، بزتا، خربوناہ، بِگتا، ابگتا، زتار ۽ ڪرڪس کي حڪم ڏنو تہ


تون مئي کي پيدا ڪرين ٿو، جيڪا ماڻهن جي دل خوش ٿي ڪري، تون تيل کي پيدا ڪرين ٿو، جنهن سان هو پنهنجي چهري کي چمڪائين ٿا، ۽ تون انهن کي ماني ڏين ٿو جيڪا کين طاقت بخشي ٿي.


تڏهن فرعون داين کي گھرائي چيو تہ ”توهان ائين ڇو ڪيو جو پٽن کي بہ جيئرو ڇڏي ڏنوَ؟“


کائڻ جي دعوت ۾ ماڻهو کلن ۽ خوش ٿين ٿا، ۽ مئي ماڻهوءَ کي سرور بخشي ٿي، پر پئسن کان سواءِ ڪابہ شيءِ خريد ڪري نہ ٿي سگھجي.


تنهنڪري خوش رهو ۽ کائڻ پيئڻ مان مزا ماڻيندا رهو، ڇاڪاڻ تہ خدا اڳي ئي اوهان جي انهيءَ ڳالهہ ۾ راضي آهي.


سو بابلين جي انهيءَ بادشاهہ بيلشضر کي ساڳيءَ رات ئي قتل ڪيو ويو.


جيتوڻيڪ اوهين ڪنڊن وانگر ڳتيل ۽ ڳنڍيل آهيو، ۽ مئي پيئندڙن وانگر مدهوش آهيو، تڏهن بہ اوهين سڪل بُهہ وانگر سڙي ناس ٿي ويندا.


”تنهنڪري پاڻ کي سنڀاليو، متان اوهان جون دليون هٻڇ، نشي ۽ هن حياتيءَ جي فڪرن ۾ ڦاسي پون ۽ اوچتو ئي اوچتو ابنِ آدم جي اچڻ جو اهو ڏينهن اوهان جي مٿان اچي ڪڙڪي.


پطرس ۽ ٻين رسولن جواب ۾ چيو تہ ”اسان لاءِ ماڻهن جو نہ، پر خدا جو چيو مڃڻ لازمي آهي.


ڏس، مون تو کي حڪم ڪيو آهي تہ مضبوط ۽ همت وارو ٿيءُ. نڪي ڊڄ نڪي بي‌همت ٿيءُ، ڇاڪاڻ تہ جيڏانهن بہ تون ويندين تيڏانهن آءٌ خداوند تنهنجو خدا تو سان گڏ هوندس.“


انهيءَ کان پوءِ جڏهن هو ارام سان ويٺا هئا، تڏهن اوچتو شهر جا ڪي بدڪار ماڻهو ان گھر کي وڪوڙي ويا. هنن در تي سٽڪا لائي ڏنا ۽ گھر جي مالڪ کي چوڻ لڳا تہ ”ڪو ماڻهو تنهنجي گھر ۾ آيو آهي تنهن کي ٻاهر ڪڍي اچ تہ اسين ساڻس برو فعل ڪريون.“


تڏهن هو ٻئي ڄڻا ويهي رهيا ۽ گڏجي کاڌائون پيتائون. تنهن کان پوءِ سندس سهري چيس تہ ”جي مناسب سمجھين تہ اڄ رات بہ هتي ترسي پئُہ ۽ مزا ماڻ.“


شام جو جڏهن اهو ماڻهو پنهنجي سريت ۽ پنهنجي نوڪر سان گڏ وڃڻ لاءِ اٿيو تڏهن سندس سهري چيس تہ ”ڏس، هاڻي سج لهڻ تي آهي، سو رات هتي ترسي پئُہ ۽ مزا ماڻ. سڀاڻي سوير اُٿي ڀلي پنهنجي گھر هليو وڃجانءِ.“


جڏهن بوعز کائي پي بس ڪئي تڏهن هو سٺي مزاج ۾ هو. پوءِ هو اناج جي ٻار جي ڀرسان وڃي ستو. رُوت بہ آهستي آهستي اچي سندس پيرن تان چادر هٽائي اتي ئي ليٽي پيئي.


پوءِ سائول پنهنجي عملدارن کي حڪم ڏنو تہ ”دائود کي ڳجھيءَ طرح ڳالهيون ڪندي چئو تہ ’ڏس، بادشاهہ تو مان خوش آهي ۽ سندس سڀيئي عملدار تو کي پيار ٿا ڪن. تنهنڪري هاڻي تون بادشاهہ جو ناٺي ٿيءُ.‘“


تڏهن سائول قسم کڻي چيس تہ ”جيئري خداوند جو قسم آهي تہ انهيءَ ڪم جي ڪري تو کي ڪابہ سزا نہ ملندي.“


بادشاهہ هن کي چيو تہ ”ڊڄ نہ، بلڪ ٻڌاءِ تہ تون ڇا ڏسي رهي آهين؟“ تڏهن انهيءَ عورت سائول کي ٻڌايو تہ ”آءٌ هڪڙي روح کي زمين منجھان نڪري مٿي ايندي ڏسي رهي آهيان.“


ကြှနျုပျတို့နောကျလိုကျပါ:

ကြော်ငြာတွေ


ကြော်ငြာတွေ