2.سموئيل 12:20 - Muslim Sindhi Bible

²⁰ تڏهن دائود زمين تان اٿيو ۽ غسل ڪري تيل لڳائي ڪپڙا بدلايائين. پوءِ هو انهيءَ خيمي ۾ ويو جتي خداوند جي عهد واري صندوق رکيل هئي ۽ اتي عبادت ڪيائين. تنهن بعد هو پنهنجي گھر موٽي آيو ۽ ماني گھريائين، تہ اها سندس اڳيان رکي ويئي، جا هن کاڌي.

Sindhi Bible

²⁰ تڏهن دائود زمين تان اُٿيو، ۽ غسل ڪيائين، ۽ پاڻ کي تيل مکيائين ۽ ڪپڙا بدلايائين؛ پوءِ هو خداوند جي گهر ۾ آيو، ۽ سجدو ڏنائين: پوءِ هو پنهنجي گهر آيو، ۽ سندس گهرڻ تي ماني اڳيان رکي ڏنائونس، ۽ اها هن کاڌي.

2.سموئيل 12:20 ပူးပေါင်းရင်းမြစ်များ

2.سموئيل 12:19

پر جڏهن دائود ڏٺو تہ سندس نوڪر پيا پاڻ ۾ سس پس ڪن، تڏهن سهي ڪيائين تہ ٻار مري ويو آهي. سو نوڪرن کان پڇيائين تہ ”ڇا ٻار مري ويو آهي؟“ هنن وراڻيو تہ ”هائو، هو مري ويو آهي.“

2.سموئيل 12:21

تڏهن سندس نوڪرن پڇيس تہ ”توهان هي ڪهڙو ڪم ڪيو آهي؟ جڏهن ٻار جيئرو هو تڏهن توهان هن لاءِ روزا رکيا ۽ روئندا رهيا. پر جڏهن ٻار مري ويو تہ توهان اُٿي ماني کاڌي!“

2.سموئيل 14:2

تڏهن هن تقوع شهر ڏانهن ماڻهو موڪلي اتان هڪڙي سياڻي عورت گھرائي ۽ کيس چيائين تہ ”تون سوڳ ڪرڻ واريءَ جو ويس ڪري ماتمي ڪپڙا پاءِ ۽ پاڻ کي تيل نہ مک، بلڪ اهڙي عورت وانگر ٿيءُ، جنهن گھڻن ڏينهن تائين ڪنهن مئل جي لاءِ سوڳ ڪيو هجي.

2.سموئيل 19:24

پوءِ سائول جو پوٽو مفيبوست بادشاهہ جي استقبال ڪرڻ لاءِ هيٺ لهي آيو. جنهن ڏينهن بادشاهہ يروشلم کي ڇڏي نڪتو هو، تنهن ڏينهن کان وٺي بادشاهہ جي وري سلامت موٽي اچڻ واري ڏينهن تائين مفيبوست نہ پنهنجا پير ڌوتا هئا، نہ پنهنجي ڏاڙهي ڪتري هئي ۽ نہ وري پنهنجا ڪپڙا ئي ڌوتا هئائين.

2.سموئيل 6:17

پوءِ خداوند جي عهد واري صندوق کي اندر آڻي انهيءَ خيمي جي وچ ۾ سندس جاءِ تي رکيو ويو، جيڪو دائود انهيءَ جي لاءِ ئي کوڙيو هو. دائود خداوند جي حضور ۾ ساڙڻ واريون قربانيون ۽ سلامتيءَ واريون قربانيون پيش ڪيون.

2.سموئيل 7:18

تڏهن دائود بادشاهہ خيمي اندر لنگھي وڃي عهد واري صندوق وٽ خداوند جي حضور ۾ ويٺو ۽ هي دعا گھري چوڻ لڳو تہ ”اي خداوند خدا! تو مون کي جنهن درجي تي آندو آهي، آءٌ انهيءَ جي لائق ناهيان، نہ ئي وري منهنجو خاندان انهيءَ لائق آهي.

ايوب 1:20

تڏهن ايوب اٿيو ۽ ڏک وچان پنهنجا ڪپڙا ڦاڙيائين ۽ مٿو ڪوڙيائين. پوءِ زمين تي ڪري سجدو ڪندي

ايوب 2:10

پر ايوب چيس تہ ”اي بي‌وقوف عورت! تون اهو ڇا پيئي ڳالهائين؟ جڏهن اسين خدا جي هٿان چڱيون شيون قبول ٿا ڪريون، تہ پوءِ بريون شيون ڇو نہ قبول ڪريون؟“ انهن سڀني واقعن جي باوجود ايوب ڪفر نہ ڳالهايو.

زبور 103:1

آءٌ پنهنجي دل سان خداوند جي واکاڻ ڪريان ٿو، هائو، پنهنجي پوري دل وَ جان سان سندس پاڪ نالي جي واکاڻ ڪريان ٿو.

زبور 103:8

خداوند رحيم ۽ ڪريم آهي، هو ڪاوڙ ڪرڻ ۾ ڍرو ۽ ٻاجھہ سان ڀرپور آهي.

زبور 39:9

مون ڄاتو ٿي تہ جيڪي بہ ٿيو آهي سو تو ئي ڪيو آهي، سو آءٌ گونگو بڻيل آهيان ۽ ڪا شڪايت نہ ٿو ڪريان.

زبور 95:6

اچو تہ اسين جھڪي انهيءَ کي سجدو ڪريون، ۽ پنهنجي خالق خداوند جي آڏو گوڏا کوڙيون.

چوڻيون 3:7

اوهين پنهنجو پاڻ کي گھڻو عقلمند نہ سمجھو، بلڪ خداوند کان ڊڄندا رهو ۽ بڇڙائيءَ کان پري ڀڄو.

واعظ 9:8

ڀلي تہ اوهان جا ڪپڙا هميشہ اڇا اُجرا هجن ۽ وارن کي تيل ڦڻي ڏنل هجي، جيئن اوهين ٺاهوڪا ڏسڻ ۾ اچو.

متي رسول جي معرفت پاڪ انجيل 6:17

پر جڏهن اوهين روزو رکو تہ پنهنجي منهن کي ڌوئو ۽ مٿي کي تيل مکي ڦڻي ڏيو،

لوقا 7:46

تو منهنجي مٿي کي تيل بہ نہ مکيو، پر هن تہ منهنجي پيرن کي عطر مکيو آهي.

رُوت 3:3

تنهنڪري تون وهنجي سهنجي، خوشبوءِ لڳائي عمدا ڪپڙا پائي ڳاهہ واري پِڙ تي هلي وڃ. پر تيستائين تون پاڻ کي مٿس ظاهر نہ ڪج، جيستائين هو کائي پي بس نہ ڪري.

1.سموئيل 15:25

سو هاڻي آءٌ منٿ ٿو ڪريان تہ منهنجو گناهہ معاف ٿئي ۽ مون سان گڏجي موٽي هلو تہ آءٌ خداوند جي آڏو سجدو ڪريان.“

1.سموئيل 15:31

تڏهن سموئيل ساڻس گڏ موٽي جِلجال ڏانهن ويو، جتي سائول خداوند کي سجدو ڪيو.