2.بادشاهَہ 8:8 - Muslim Sindhi Bible

⁸ تڏهن بادشاهہ حزائيل کي چيو تہ ”پاڻ سان تحفو کڻي وڃي خدا جي بندي جو استقبال ڪر. کيس چئُہ تہ خداوند کان معلوم ڪري ٻڌائي تہ آءٌ هن بيماريءَ مان ڇٽندس يا نہ؟“

Sindhi Bible

⁸ ۽ بادشاهہ حزائيل کي چيو تہ تحفو پنهنجن هٿن ۾ کڻي وڃ، ۽ وڃي انهيءَ خدا جي مرد جو استقبال ڪر، ۽ سندس معرفت خداوند کان پڇا ڪر تہ آءٌ هن بيماريءَ مان ڇُٽندس يا نہ؟

2.بادشاهَہ 8:8 ပူးပေါင်းရင်းမြစ်များ

1.بادشاهَہ 19:15

خداوند کيس چيو تہ ”پوئتي موٽ ۽ بيابان منجھان دمشق ڏانهن وڃ. جڏهن تون اتي پهچين تڏهن حزائيل کي مسح ڪري ارام ملڪ جو بادشاهہ مقرر ڪر.

1.بادشاهَہ 19:17

جيڪو حزائيل جي تلوار کان بچي نڪرندو تنهن کي ييهو ماريندو ۽ جيڪو ييهوءَ جي تلوار کان بچي نڪرندو تنهن کي اليشع ماريندو.

2.بادشاهَہ 1:16

هن بادشاهہ کي چيو تہ ”خداوند فرمائي ٿو تہ ’تو ڇو عقرون جي معبود بعل‌زبوب کان پڇا ڪرڻ لاءِ قاصد موڪليا آهن؟ ڇا اسرائيل ملڪ ۾ اهڙو ڪو معبود ڪونهي جنهن کان پڇا ڪجي؟ تنهنڪري جنهن کٽ تي تون پيو آهين تنهن تان هيٺ نہ لهندين، پر تون ضرور اتي ئي مرندين.‘“

2.بادشاهَہ 1:2

اخزياہ جيڪو پنهنجي پيءُ اخي‌اب جي وفات کان پوءِ بادشاهہ ٿيو، سو سامريہ شهر ۾ پنهنجي ماڙيءَ جي ڄاريدار پلويڙي تان هيٺ ڪري پيو ۽ سخت زخمي ٿي پيو. سو هن ڪن قاصدن کي موڪليو تہ وڃي فلستين جي شهر عقرون ۾ معبود بعل‌زبوب کان پڇي اچن تہ ”آءٌ وري چڱو ڀلو ٿيندس يا نہ؟“

2.بادشاهَہ 1:6

هنن وراڻيو تہ ”هڪڙو ماڻهو اچي اسان سان مليو، جنهن اسان کي اوهان ڏانهن خداوند جو هي پيغام ٻڌائڻ لاءِ موٽائي روانو ڪيو تہ ’اسرائيل ملڪ ۾ ڪو معبود ڪونهي ڇا جو تون عقرون شهر جي معبود بعل‌زبوب کان پڇي اچڻ لاءِ ماڻهو موڪلين ٿو؟ تنهنڪري جنهن کٽ تي تون پيو آهين تنهن تان هيٺ نہ لهندين، پر تون ضرور مرندين.‘“

2.بادشاهَہ 5:5

تڏهن بادشاهہ کيس وراڻيو تہ ”ڀلي وڃ. آءٌ تو کي اسرائيل جي بادشاهہ ڏانهن خط بہ ڏيان ٿو.“ سو نعمان پاڻ سان ٽي سؤ پنجاهہ ڪلوگرام چاندي، ستر ڪلوگرام سون ۽ ڏهہ جوڙا ڪپڙن جا کڻي روانو ٿيو.

لوقا 13:23

تہ ڪنهن ماڻهوءَ پڇيس تہ ”اي سائين! ڪن ٿورن کي ڇوٽڪارو ملندو ڇا؟“ هن ورندي ڏيئي چيو تہ

سنتن جا ڪم 16:30

پوءِ هن کين ٻاهر ڪڍيو ۽ عرض ڪندي چوڻ لڳو تہ ”سائين! آءٌ ڇا ڪريان جو ڇوٽڪارو ملي؟“

1.سموئيل 9:7

تڏهن سائول پنهنجي نوڪر کي چيو تہ ”ڀلا جيڪڏهن اسين وٽس هلون تہ انهيءَ ماڻهوءَ جي لاءِ ڇا کڻي هلون؟ اسان جي هڙ مان تہ ماني بہ ختم ٿي ويئي آهي، نہ ئي وري اسان وٽ ڪا اهڙي سوکڙي آهي جا انهيءَ خدا جي ٻانهي کي ڏيون. ڇا اسان وٽ ڪجھہ آهي؟“