Biblia Todo Logo
အွန်လိုင်း သမ္မာကျမ်းစာ

- ကြော်ငြာတွေ -




2.بادشاهَہ 8:5 - Muslim Sindhi Bible

5 جيحازي بادشاهہ کي ٻڌائي ئي رهيو هو تہ ڪهڙيءَ طرح اليشع مردي کي وري جيئرو ڪيو آهي، تہ ان وقت اُها عورت جنهن جو پٽ اليشع وري جيئرو ڪيو هو سا بادشاهہ وٽ پنهنجي گھر ۽ پنهنجي زمين جي موٽي ملڻ واسطي عرض ڪرڻ لاءِ آئي. تڏهن جيحازيءَ چيو تہ ”اي منهنجا آقا بادشاهہ! اِجھا، هي آهي اها عورت ۽ سندس اهو پٽ جنهن کي اليشع جيئرو ڪيو هو.“

အခန်းကိုကြည့်ပါ။ ကော်ပီ

Sindhi Bible

5 ۽ هيئن ٿيو تہ جيئن هن بادشاهہ کي پئي ٻڌايو تہ ڪهڙيءَ طرح هن مردي کي وري جيئرو ڪيو هو، تيئن ڏس، اُها زال جنهن جو پٽ هن وري جيئرو ڪيو هو، سا بادشاهہ وٽ پنهنجي گهر ۽ پنهنجيءَ زمين لاءِ دانهن ڪرڻ لاءِ آئي. ۽ جيحازيءَ چيو تہ اي منهنجا ڌڻي بادشاهہ، اِجها اُها زال، ۽ اِجهو سندس پٽ، جنهن کي اليشع جيئرو ڪيو هو.

အခန်းကိုကြည့်ပါ။ ကော်ပီ




2.بادشاهَہ 8:5
16 ပူးပေါင်းရင်းမြစ်များ  

ارام جي بادشاهہ بن‌هدد پنهنجو سڄو لشڪر گڏ ڪيو. ٻين ٻٽيهن حاڪمن جي حمايت سان، جن کي جنگي گاڏيون ۽ گھوڙا هئا، هن سامريہ شهر تي چڙهائي ڪري مٿس حملي ڪرڻ لاءِ ان کي گھيرو ڪيو.


هن پنهنجي خدمتگار جيحازيءَ کي چيو تہ ”انهيءَ شونيمي عورت کي سڏي اچ.“ هو انهيءَ عورت کي سڏي آيو ۽ اها سندس خدمت لاءِ اچي حاضر ٿي.


تڏهن هو ٻار تان لٿو ۽ ڪمري ۾ هيڏانهن هوڏانهن ڦيرا ڏيڻ لڳو ۽ پوءِ وري وڃي ٻار جي مٿان جھڪيو، تڏهن ٻار ست ڀيرا نڇون ڏنيون ۽ پوءِ اکيون کوليائين.


سندس سالارن مان هڪڙي وراڻيو تہ ”اي منهنجا آقا بادشاهہ! اسان مان ڪوبہ ناهي. پر اليشع نبي جيڪو اسرائيل ملڪ ۾ رهي ٿو، سو اسرائيل جي بادشاهہ کي اُهي بہ ڳالهيون ٻڌائي ٿو جيڪي توڙي جو توهين پنهنجي سمهڻ واري ڪمري ۾ اڪيلائيءَ ۾ ڪنهن سان ڪريو ٿا.“


هڪڙي ڏينهن اسرائيل جو بادشاهہ ڀت تي گھمندي لنگھيو ٿي ويو تہ هڪڙيءَ عورت کيس پڪاري چيو تہ ”اي منهنجا آقا بادشاهہ! منهنجي ڪا واهر ڪر.“


بادشاهہ ان عورت کان اها ڳالهہ پڇي تہ هن اها بيان ڪري ٻڌايس. تڏهن بادشاهہ پنهنجي هڪڙي عملدار کي سڏي کيس حڪم ڏنو تہ ”هن عورت جي جيڪا بہ ملڪيت آهي سا کيس واپس ڏني وڃي ۽ جنهن ڏينهن کان هوءَ هي ملڪ ڇڏي هلي ويئي هئي تنهن ڏينهن کان وٺي اڄ ڏينهن تائين سندس ٻنيءَ جي جيڪا اپت آهي سا بہ کيس موٽائي ڏني وڃي.“


تنهن تي سندس زال زرش ۽ ٻين سڀني دوستن کيس صلاح ڏني تہ ”ٻاويهہ ميٽر ڊگھي ڦاهي ٺهراءِ ۽ سڀاڻي صبح جو شهنشاهہ کي چئُہ تہ مردڪئيءَ کي ان تي چاڙهي ڦاهي ڏياري ڇڏي. پوءِ تون شهنشاهہ سان گڏجي دعوت ۾ وڃي خوشيون ملهاءِ.“ هامان کي اها صلاح ڏاڍي وڻي، سو هن ڦاهي ٺهرائي.


اي منهنجا خدا بادشاهہ! آءٌ تنهنجي تعظيم پيو ڪندس، آءٌ تنهنجي نالي کي هميشہ سڳورو چوندو رهندس.


انسان پنهنجي لاءِ هڪڙي راهہ سوچي ٿو، مگر سندس هر قدم خداوند جي وس ۾ آهي.


هن دنيا ۾ ڪي ٻيون ڳالهيون بہ مون ڏٺيون آهن تہ تکي ۾ تکو ڊوڙڻ وارو بہ هميشہ نہ ٿو کٽي، نڪي وڏو جنگي جوڌو ئي هميشہ جنگ فتح ڪري ٿو. نہ ڏاهي ماڻهوءَ کي هميشہ رزق حاصل ٿئي ٿو، نڪي سمجھہ وارن کي هميشہ دولت ملي ٿي ۽ نہ وري هنرمند ماڻهن کي هميشہ عزت نصيب ٿئي ٿي، ڇاڪاڻ تہ سڀ ڪنهن کي ڪڏهن نہ ڪڏهن ڏکيو ڏينهن ڏسڻو پوي ٿو.


سو انهن سڀني ڳالهين جي نتيجي ۾ اسين ڇا چئون؟ جيڪڏهن خدا اسان سان آهي تہ ڪير اسان جو مخالف ٿي سگھندو؟


سو هوءَ ويئي ۽ وڃي ٻنيءَ ۾ لابارو ڪرڻ وارن جي پٺيان رهيل سنگ ميڙڻ لڳي. اتفاق سان ٻنيءَ جو اهو ٽڪرو بوعز جو هو، جيڪو اِليملڪ جي گھراڻي مان هو.


ان وقت سائول دائود جو آواز سڃاڻي ورتو. سو چوڻ لڳس تہ ”اي منهنجا پٽ دائود! ڇا اهو تنهنجو ئي آواز آهي؟“ دائود وراڻيس تہ ”اي منهنجا آقا بادشاهہ! اهو منهنجو ئي آواز آهي.“


ကြှနျုပျတို့နောကျလိုကျပါ:

ကြော်ငြာတွေ


ကြော်ငြာတွေ