1.سموئيل 22:17 - Muslim Sindhi Bible

¹⁷ پوءِ بادشاهہ پنهنجي آس‌پاس بيٺل پهري وارن کي چيو تہ ”اُٿو ۽ خداوند جي ڪاهنن کي قتل ڪري ڇڏيو، ڇاڪاڻ تہ دائود سان گڏ سازش ۾ هنن جو بہ هٿ آهي، جو هنن کي خبر هئي تہ هو ڀڳل آهي. تڏهن بہ هنن اها ڳالهہ مون کي نہ ٻڌائي.“ پر بادشاهہ جي نوڪرن خداوند جي ڪاهنن تي پنهنجو هٿ کڻڻ نہ چاهيو.

Sindhi Bible

¹⁷ ۽ بادشاهہ پنهنجي آس پاس بيٺل پهري وارن کي چيو تہ ڦرو ۽ خداوند جي ڪاهنن کي قتل ڪريو؛ ڇالاءِ جو هنن جو هٿ بہ دائود سان آهي، ۽ ڇالاءِ تہ هنن کي خبر هئي تہ هو ڀڳل آهي پر هنن اها ڳالهہ مون کي ظاهر ڪري نہ ٻڌائي. پر بادشاهہ جي نوڪرن خداوند جي ڪاهنن تي پنهنجو هٿ ڊگهو ڪرڻ نہ گهريو.

1.سموئيل 22:17 ပူးပေါင်းရင်းမြစ်များ

2.سموئيل 15:1

انهيءَ کان پوءِ ابي‌سلوم پنهنجي لاءِ گاڏي، گھوڙا ۽ پنجاهہ ماڻهو تيار ڪيا، جيڪي سندس اڳيان اڳيان ڊوڙندا هلن.

1.بادشاهَہ 1:5

ابي‌سلوم جي موت کان پوءِ ادونياہ جيڪو دائود کي حجيت نالي زال مان ڄاول پٽ هو ۽ ٻين سڀني پٽن کان وڏو هو، سو ڳاٽ مٿي ڪري چوڻ لڳو تہ ”آءٌ بادشاهہ ٿيندس.“ هن پنهنجي لاءِ گھوڙي گاڏيون، سوار ۽ پنهنجي اڳيان ڊوڙندا هلڻ لاءِ پنجاهہ محافظ بہ تيار ڪيا. هو خوبصورت بہ تمام گھڻو هو ۽ سندس پيءُ هن کي ڄمڻ کان وٺي ڪڏهن ائين چئي بہ نہ رنجايو هو تہ هن هيئن ڪي هونئن ڇو ڪيو آهي.

1.بادشاهَہ 14:27

تڏهن بادشاهہ رحبعام انهن جي بدران پتل جون ڍالون ٺهرايون ۽ جيڪي سپاهي سندس شاهي محل تي پهرو ڏيندا هئا تن جي سالارن کي اهي ڏيئي ڇڏيائين.

1.بادشاهَہ 18:4

جڏهن اخي‌اب جي زال ايزبل خداوند جي نبين کي مارايو ٿي، تڏهن عبدياہ هڪ سؤ نبين کي ٻن غارن ۾ لڪايو هو، هر هڪ غار ۾ پنجاهہ پنجاهہ ڄڻا هئا. هن انهن کي اتي کاڌو پيتو بہ پئي ڏنو.

2.بادشاهَہ 10:25

جڏهن هنن ساڙڻ واريون قربانيون ڪري بس ڪئي، تڏهن ييهوءَ پنهنجي پهريدارن ۽ سالارن کي حڪم ڏنو تہ ”اندر گھڙي وڃي سڀني کي قتل ڪري ڇڏيو، ڪنهن کي بہ بچي نڪرڻ نہ ڏيو.“ سو هو اندر گھڙي ويا ۽ انهن کي تلوارن سان ماري ڇڏيائون. پوءِ پهريدارن ۽ سالارن انهن جي لاشن کي گهلي ٻاهر اڇلايو ۽ بعل جي پوڄا گھر جي اندرين ڪوٺيءَ ۾ ويا.

خروج 1:17

پر دايون خدا کان ڊنيون ۽ جيئن بادشاهہ حڪم ڏنو هئن تيئن نہ ڪيائون ۽ پٽن کي بہ جيئرو ڇڏي ڏنائون.

سنتن جا ڪم 4:19

پر پطرس ۽ يوحنا ورندي ڏنن تہ ”اوهين پاڻ ئي انصاف ڪريو تہ خدا جي نظر ۾ ڪهڙي ڳالهہ درست آهي، اوهان جو حڪم مڃڻ يا خدا جو.

1.سموئيل 14:45

تڏهن ماڻهن سائول کي چيو تہ ”يونتن، جنهن بني اسرائيل کي فتح ڏياري وڏو ڪم ڪيو آهي، سو ماريو ويندو ڇا؟ هرگز نہ، جيئري خداوند جو قسم آهي تہ هن جي مٿي جو هڪڙو وار بہ زمين تي ڪونہ ڪرندو، ڇاڪاڻ تہ هن جيڪو بہ ڪم ڪيو سو خدا جي مرضيءَ سان ڪيو آهي.“ اهڙيءَ طرح ماڻهن يونتن کي بچائي ورتو ۽ هن کي نہ ماريو ويو.

1.سموئيل 2:31

ياد رک، اهي ڏينهن اچي رهيا آهن جڏهن آءٌ تنهنجي خاندان بلڪ تنهنجي نسل مان سڀني نوجوان ماڻهن کي ماري ڇڏيندس، جنهن ڪري تنهنجي گھراڻي ۾ ڪنهن جي بہ عمر وڏي نہ ٿيندي.

1.سموئيل 20:33

تنهن تي سائول هن کي مارڻ لاءِ پنهنجو نيزو اڇلائي هنيو. انهيءَ مان يونتن سمجھيو تہ پڻس دائود کي مارڻ جو پڪو ارادو ڪيو آهي.

1.سموئيل 22:13

پوءِ سائول چيس تہ ”تو ۽ يسيءَ جي پٽ، اوهان ٻنهي ڇو منهنجي خلاف سازش ڪئي آهي؟ تو هن کي ماني ۽ تلوار ڏني ۽ هن جي باري ۾ خداوند کان معلوم ڪيو، انهيءَ لاءِ تہ منهنجي خلاف کڙو ٿئي ۽ منهنجي مارڻ لاءِ وجھہ وٺي لڪي ويهي، جيئن اڄوڪي ڏينهن آهي.“

1.سموئيل 22:16

پر بادشاهہ چيس تہ ”اي اخيملڪ! اڄ تون ۽ تنهنجي پيءُ جي گھراڻي وارا سڀيئي ضرور ماريا ويندا.“

1.سموئيل 25:17

تنهنڪري هاڻي تون سوچ ۽ ويچار ڪر تہ تو کي ڇا ڪرڻو آهي، ڇاڪاڻ تہ اسان جي آقا ۽ سندس سڄي گھراڻي تي آفت نازل ٿيڻ واري آهي. باقي نابال تہ اهڙو خبيث ماڻهو آهي جو ڪوبہ ساڻس ڳالهائي ئي نہ ٿو سگھي.“

1.سموئيل 8:11

هن کين ٻڌايو تہ ”جيڪو بادشاهہ اوهان تي حڪمراني ڪندو، سو هن قسم جو هوندو جو هو اوهان جي اولاد مان ڪن کي پنهنجي لشڪر جي جنگي گھوڙي گاڏين لاءِ، ڪن کي گھوڙن لاءِ نوڪر ڪري رکندو ۽ ڪي سندس گھوڙي گاڏين جي اڳيان ڊوڙندا هلندا.