1.بادشاهَہ 18:2 - Muslim Sindhi Bible

² سو الياس اخي‌اب وٽ پيش ٿيڻ لاءِ روانو ٿيو. انهن ڏينهن ۾ سامريہ ۾ ڏڪار ڏاڍو سخت هو.

Sindhi Bible

² ۽ ايلياہ پاڻ ڏيکارڻ لاءِ اخي آب وٽ آيو. انهيءَ وقت سامريہ ۾ ڏاڍو ڏڪار هو.

1.بادشاهَہ 18:2 ပူးပေါင်းရင်းမြစ်များ

1.بادشاهَہ 18:1

گھڻن ڏينهن کان پوءِ، خشڪ ساليءَ جي ٽئين سال، خداوند الياس کي چيو تہ ”وڃ، وڃي اخي‌اب بادشاهہ وٽ حاضر ٿيءُ. هاڻي آءٌ زمين تي مينهن وسائيندس.“

1.بادشاهَہ 18:3

اخي‌اب پنهنجي محل جي نگران عبدياہ کي سڏايو. عبدياہ هڪ وڏو خداترس انسان هو.

2.بادشاهَہ 1:4

تنهنڪري هاڻي بادشاهہ کي وڃي خداوند جو هي فرمان ٻڌايو تہ جنهن کٽ تي بادشاهہ پيو آهي تنهن تان وري هيٺ نہ لهندو، هو ضرور مرندو.‘“ سو الياس اُٿي روانو ٿيو.

2.بادشاهَہ 6:25

گھيري جي ڪري سامريہ ۾ اهڙو تہ اچي ڏڪار پيو جو هڪڙي گڏهہ جي سسي چانديءَ جي اسي سڪن تي وڪامڻ لڳي ۽ ٻہ سؤ گرام ٻٻرن جا پلڙا چانديءَ جي پنجن سڪن تي وڪامڻ لڳا.

زبور 27:1

خداوند منهنجي روشني ۽ منهنجو بچاءُ آهي. پوءِ ڇو آءٌ ڪنهن کان ڊڄان؟ خداوند منهنجي جاءِ‌پناهہ آهي. پوءِ ڇو آءٌ ڪنهن جو ڊپ رکان؟

زبور 51:4

مون رڳو تنهنجو ئي گناهہ ڪيو آهي، مون اهڙو ڪم ڪيو آهي جيڪو تنهنجي نظر ۾ برو آهي. سو تون مون تي فتويٰ ڏيڻ ۾ سچار ثابت ٿيندين، ۽ جڏهن تون عدالت ڪندين تہ تو تي ڪو الزام نہ ايندو.

زبور 56:5

منهنجا دشمن سڄو ڏينهن منهنجي لفظن جي ابتي معنيٰ ڪڍن ٿا. هنن جو سڄو خيال منهنجي خلاف بڇڙائي ڪرڻ ڏانهن آهي.

چوڻيون 28:1

بدڪار ماڻهو ڊڄي ڀڄي ويندا آهن، توڙي جو کين ڪوبہ خطرو نہ هجي. مگر سچار ماڻهو شينهن وانگر دلير ٿا ٿين.

يسعياہ 51:12

خداوند پنهنجي قوم کي فرمائي ٿو تہ ”آءٌ، هائو، آءٌ ئي اوهان کي دلداري ڏيندڙ آهيان. پوءِ اوهين ڇو ڪنهن فاني انسان ۽ بني آدم کان ٿا ڊڄو، جيڪو گاهہ جيان سڪي سڙي ويندو؟

يرمياہ 14:18

جڏهن آءٌ ٻهراڙيءَ ڏانهن نڪري ٿو وڃان تہ آءٌ انهن کي ڏسان ٿو جيڪي جنگ ۾ ماريا ويا آهن. جڏهن آءٌ شهر ۾ اچان ٿو تہ ڏڪار سبب مرڻ ڪنڌيءَ تي پهتلن کي ڏسان ٿو. نبي سڏائيندڙ ۽ ڪاهن وائڙن وانگر پنهنجي پنهنجي ڪم ۾ رڌل آهن، کين ڪابہ خبر نہ ٿي پوي تہ قوم سان هي ڇا ٿي رهيو آهي.“

لاوي سرشتو 26:20

اوهان جو سخت پورهيو بي‌فائدو ٿي ويندو، ڇاڪاڻ تہ اوهان جي زمين فصل پيدا ڪانہ ڪندي، نڪي وري باغن جا وڻ ئي ڪو ميوو ڏيندا.

لاوي سرشتو 26:26

آءٌ اوهان جي روزيءَ جو سلسلو ٽوڙي ڇڏيندس ايتري قدر جو ڏهہ عورتون هڪڙي ئي تنور ۾ مانيون پچائي سگھنديون. اهي اوهان جي ماني اوهان کي توري‌تڪي ڏينديون. اوهين اهي سڀ کائي ويندا تہ بہ اوهان جو ڍءُ نہ ٿيندو.