1.تواريخ 5:20 - Muslim Sindhi Bible

²⁰ جنگ ۾ خدا جي مدد ساڻن هئي، سو خدا سڀني هاجرين ۽ انهن جي اتحادين کي سندن هٿن ۾ ڏيئي ڇڏيو، ڇاڪاڻ تہ جنگ دوران هنن خدا کي ٻاڏايو. خدا سندن دعا ٻڌي، ڇاڪاڻ تہ هنن جو انهيءَ تي ڀروسو هو.

Sindhi Bible

²⁰ ۽ انهن جي برخلاف هنن کي مدد ملي، ۽ هاجري پنهنجن سڀني ساٿين سميت هنن جي هٿن ۾ ڏنا ويا: ڇالاءِ جو هنن جنگ ۾ خدا کان دعا گهري، ۽ هنن جي دعا خدا قبول ڪئي؛ ڇالاءِ جو هنن جو انهيءَ تي ڀروسو هو.

1.تواريخ 5:20 ပူးပေါင်းရင်းမြစ်များ

پيدائش 25:21

جيئن تہ ربقہ سنڍ هئي، تنهنڪري اسحاق انهيءَ لاءِ خداوند کان دعا گھري. خداوند هن جي دعا قبول ڪئي ۽ هوءَ پيٽ سان ٿي.

پيدائش 49:19

اي جد! تنهنجي اولاد تي ڌاڙيل اچي حملو ڪندا، پر هو ڦري سندن مٿان ئي حملو ڪري کين ڀڄائي ڪڍندا.

1.بادشاهَہ 22:32

سو جڏهن انهن سالارن يهوداہ جي بادشاهہ يهوسفط کي ڏٺو تڏهن سمجھيائون تہ اهو ئي اسرائيل جو بادشاهہ آهي. هو مٿس حملي ڪرڻ لاءِ ڦريا، پر جڏهن يهوسفط وٺي رڙيون ڪيون،

1.تواريخ 5:21

هنن سندن هي چوپايو مال بہ قبضي ڪيو: پنجاهہ هزار اٺ، اڍائي لک رڍون ٻڪريون ۽ ٻہ هزار گڏهہ. سندن هڪ لک ماڻهو پڻ قيد ڪيائون.

1.تواريخ 5:22

انهيءَ جنگ ۾ هنن گھڻا ئي ماڻهو ماري ڇڏيا، ڇو تہ اها جنگ خدا جي مرضيءَ سان هئي. پوءِ جلاوطنيءَ تائين هو انهيءَ ئي علائقي ۾ رهندا آيا.

2.تواريخ 13:18

اهڙيءَ طرح اسرائيل وارن انهيءَ موقعي تي شڪست کاڌي ۽ يهوداہ وارا سوڀارا ٿيا، ڇاڪاڻ تہ هنن خداوند پنهنجي ابن ڏاڏن جي خدا تي ڀروسو ڪيو.

2.تواريخ 18:31

سو جنگي گھوڙي گاڏين جي سالارن جڏهن يهوداہ جي بادشاهہ يهوسفط کي ڏٺو تہ چوڻ لڳا تہ ”اهو ئي اسرائيل جو بادشاهہ آهي.“ سو هو ساڻس وڙهڻ لاءِ سندس گھيرو ڪرڻ لڳا. پر يهوسفط خداوند کي ٻاڏايو جنهن سندس دانهن ٻڌي ۽ جڏهن انهن سالارن ڏٺو تہ اهو اسرائيل جو بادشاهہ ناهي، تڏهن کانئس پري هٽي ويا ۽ مٿس حملو نہ ڪيائون.

2.تواريخ 20:12

اي اسان جا خدا! ڇا تون انهن کي سزا نہ ڏيندين؟ ڇاڪاڻ تہ اسان سان وڙهڻ لاءِ آيل هيڏي وڏي لشڪر سان منهن ڏيڻ جي اسان کي طاقت ڪانهي. اسين نہ ٿا ڄاڻون تہ ڇا ڪريون، بلڪ اسين تہ مدد لاءِ تو ڏانهن پيا واجھايون.“

2.تواريخ 26:7

فلستين، جُوربعل ۾ رهندڙ عربن ۽ معونين کي شڪست ڏيڻ ۾ خدا سندس مدد ڪئي.

2.تواريخ 33:13

جڏهن هن خدا کان دعا گھري تڏهن خدا کي مٿس ڪهل آئي ۽ هن جو فرياد ٻڌائين. سو خدا کيس يروشلم ۾ سندس بادشاهت ۾ موٽائي آندو. تڏهن منسيءَ ڄاڻي ورتو تہ خداوند ئي واحد خدا آهي.

عزرا 8:23

سو اسان روزو رکيو ۽ پنهنجي خدا کي اهو عرض ڪيوسين، جنهن اسان جو عرض قبول ڪيو.

زبور 37:39

خداوند سچارن کي بچائي وٺي ٿو. اهو ئي مصيبت جي وقت تي سندن جاءِ‌پناهہ آهي.

زبور 37:40

ھائو، خداوند انهن جي مدد ڪري ٿو. هو بڇڙن کان ڇڏائي کين بچائي ٿو، ڇاڪاڻ تہ هنن خداوند وٽ اچي پناهہ ورتي آهي.

زبور 46:1

خدا اسان جي پناهہ ۽ اسان جي طاقت آهي. اهو مصيبت جي وقت تي هر دم تيار مددگار آهي.

زبور 9:10

جيڪي بہ تنهنجي نالي کان واقف آهن، سي تو تي توڪل ٿا رکن، ڇاڪاڻ تہ جيڪي تنهنجا طالبو آهن، تن کان تون ڪڏهن بہ منهن نہ ٿو موڙين.

خروج 17:11

جيستائين موسيٰ پنهنجو هٿ مٿي کنيو ٿي رهيو، تيستائين بني اسرائيل غالب پئي ٿيا، پر جڏهن هن پنهنجو هٿ هيٺ ٿي ڪيو، تڏهن عماليقي غالب پئي ٿيا.

چوڻيون 29:25

بزدلي ماڻهوءَ کي مشڪلاتن ۾ ڦاسايو ڇڏي، مگر خداوند تي توڪل رکڻ وارو سلامت رهي ٿو.

يرمياہ 39:18

هائو، آءٌ تو کي محفوظ رکندس. سو تون قتل نہ ڪيو ويندين ۽ تنهنجي جان بچي ويندي، ڇاڪاڻ تہ تون مون تي ڀروسو رکندڙ آهين. اهو مون خداوند جو فرمان آهي.‘“

دانيال 6:23

تڏهن بادشاهہ جي خوشيءَ جي ڪا حد نہ رهي. پوءِ هن حڪم ڪيو تہ ”دانيال کي ڪڍي ٻاهر آڻيو.“ سو دانيال کي ڏر مان ڪڍي ٻاهر آندو ويو. کيس ڪنهن بہ قسم جو نقصان نہ رسيو هو، ڇاڪاڻ تہ هن پنهنجي خدا تي ڀروسو ڪيو هو.

ناحوم 1:7

بيشڪ، خداوند ڀلو آهي. هو مصيبت جي وقت جاءِ‌پناهہ آهي. جيڪي مٿس ڀروسو رکن ٿا تن جي هو سنڀال ڪري ٿو.

اِفسين 1:12

خدا چاهيو ٿي تہ اسين يهودي، جن اوهان کان اڳي مسيح ۾ اميد رکي هئي، سي سندس عظمت جي واکاڻ جو سبب ٿيون.

يشوع 10:14

انهيءَ کان اڳي يا انهيءَ کان پوءِ انهيءَ جهڙو ڏينهن ڪڏهن بہ ڪونہ ٿيو، جنهن ۾ خداوند انسان جي ڳالهہ مڃي هجي. بيشڪ خداوند بني اسرائيل جي پاران پئي وڙهيو.

يشوع 10:42

اهي سڀ بادشاهہ ۽ انهن جا علائقا، يشوع هڪڙي ئي ڦيري ۾ قبضي ڪيا، ڇاڪاڻ تہ خداوند، بني اسرائيل جو خدا انهن پاران وڙهيو پئي.

يشوع 23:10

اوهان مان هڪڙو ئي ماڻهو هزار کي ڀڄائي سگھي ٿو، ڇوجو خداوند اوهان جو خدا اوهان جي پاران وڙهي ٿو، جيئن هن اوهان سان واعدو ڪيو آهي.

1.سموئيل 19:15

تڏهن سائول وري پنهنجا ماڻهو موڪليا تہ هو وڃي دائود کي ڏسن ۽ کين چيائين تہ ”هن کي بستري ۾ پيل ئي مون وٽ کڻي اچو تہ آءٌ کيس قتل ڪريان.“

1.سموئيل 7:12

پوءِ سموئيل هڪڙو پٿر کڻي مصفاہ ۽ شين نالي ٽڪريءَ جي وچ ۾ کوڙي ڇڏيو ۽ انهيءَ جو نالو عبن‌عزر رکيائين ۽ چيائين تہ ”هيستائين خداوند اسان جي مدد ڪئي آهي.“