16 اوڻيهون فتحياہ، ويهون يحزقيل،
16 اوڻيهون فتحياہ جو، ويهون يحزقيل جو؛
سترهون حزير، ارڙهون فضيض،
ايڪيهون ياڪن، ٻاويهون جمول،
اي خداوند! تنهنجي خوف کان منهنجا لڱ ڪانڊارجن ٿا، آءٌ تنهنجي فيصلن کان ڊڄندو رهان ٿو.