Kun ollo, nʼun di rooto sey: Aame a siiɗo geŋ ɗoŋ sire ti diinaguŋ an ti gitte onamaŋ kaŋ soo an di tonde Raa a munɗa tuuku toŋ maŋ, geŋ Meegó Raa a kandaane yʼan di yʼ tʼela.
Iŋkino maŋ kune ɗoŋ adduguŋ ulpi toŋ, kun suune eliyo sulɗi ɗoŋ majjanɗani a in̰n̰iguŋ. Wo geŋ taŋ miibi a ceere Meeguguŋ Raa a kandaane yʼaane yʼan tʼele sulɗi ɗoŋ majjanɗani a ɗoŋ i yi tondiyo me!
Saŋ onniyo tʼaana ere wede ɓoy yʼa tʼooziga wo biza yʼa di-tʼippa ti kerle, maŋ kune kun dʼoopa ti paate. Aame geŋ kun tʼeesa koppiyo a biza bumɓu, wo kun di roota: “Galmeegey, kʼay tʼohon!” Wo yoŋ yʼun tiʼn kima onamguŋ, yʼa tʼeesa: “Nʼun kiʼn suune ye kune ti tunɗa me.”
Nuŋ i ki nʼ biire kune ye, wo nuuno unni biire me. Nuŋ nʼun dʼele attiɗi kun dʼette kun dʼise naabo ere ki ɗaakatú, aa layisa kʼundumu ehiyo ɓaadaŋ. Naabo ere kun isa gette tʼa lekka ki daayum. Iŋkino maŋ munɗa wede kun tonda Meega ti sundó geŋ, yʼun di yʼ tʼela.
Isa yi di ruute, yʼede: «Aame koŋ mi yʼ suune munɗa wede Raa yʼeliyo, wo wede i kin tondiyo ahu soɓo me maŋ, a tonde ahu soɓo miŋ koŋ a bey yoŋ me, wo yʼaane yi di tʼeele ahu ɗoŋ i dʼeliyo lekkiyo.»
A kane ɗoŋ i dehu urzi kʼisiyo beehiyko kono an tʼoona gooliko ti Raa, suma, wo lekkiyo ere ki ki tʼinda ye gette, a kane gen̰n̰o Raa yʼan tʼela lekkiyo ere ki daayum.
Wo ɗe wede yi ki ziipe addí a Raa ye maŋ, geŋ i-kʼise ye Raa ulbí i-dʼise uŋse ti yode me. Ɗerec, wede yʼette ki sirpa Raa yi-dʼottile geŋ, i dehu yʼa amɓe adda kʼaddí Raa ede wo Raa yʼan dʼisiyo sulɗi ɗoŋ beehiye a kane ɗoŋ i yi dehu tʼadde soo me.
A munɗa wede tuuku kine in tonde bey yode geŋ, in di yʼ tʼoone kono kine in aa seeɗu urziyagi kʼoogiradí, wo in isiyo naabo ere yoŋ ulbí i-dʼisiyo uŋse.