Saŋ yʼa-gime ki tukki sanalliyagi ɗoŋ aɗo gen̰n̰o, wo yiʼn uuna an udige. Maŋ Isa yʼa tʼinne Piyer wo yi di ruute, yʼede: «Simo, kee kʼudige! Ki peeɗo soo toŋ ki kʼiine ki ki likke zeere ye!
Wede naabo wede i suune munɗa wede galmeegí yi dehu, wo yʼa ki tʼikkima tuddí yʼa ki tʼize ye naabo ere aa galmeegí yi dehu te maŋ, yoŋ geŋ yʼa tʼoona kossiyo ɓaadaŋ.
Wo wede naabo wede yi ki yʼ suune ye munɗa wede galmeegí yi dehu me, wo yi tʼize naabo ere yʼa tʼoone kossiyo maŋ, kossiyadí tʼaase baata. A wede sulɗi ɓaadaŋ an i ele a beezí geŋ, an tonda ɓaadaŋ kay, wo a wede an ziipe addaŋ ɓaadaŋ geŋ, an tonda ɓaadaŋ sey a ceera.»
Kun lekko daayum zeere, kun koona mentikagi! Ɗerec, Meeda siitanɗani ere kʼaduguŋ gette tʼunni ɗooliyo liw liw ti dehu wee wee ti seeɗa me, aa suwwu yi môolo wiƴirr wiƴirr yi dehu yi seeɗa seysu.