Taŋ ɓooloŋ maŋ i dʼiido wede ti doolo, yʼa yi wulle wo yʼa ruute, yʼede: «Ɗerec, kee toŋ wede soo ti diine kane sanalliyagi kʼIsa!» Maŋ Piyer yi diʼn gime onamí, yʼede: «Ato, nuŋ ti diine kane ye.»
Maŋ ti diʼn gime onamí, tʼede: «Wenɗa soo toŋ umbo, Galmeeʼki nuŋ.» Iŋkino maŋ Isa yʼa ruute, yʼede: «Nuŋ toŋ maŋ ni ki ɗekke booro eedí ye. Mi tʼoozo, mʼeŋgilo wo mʼisa olɗiko ye baa.»]
Iŋkino kee kʼise wede tuuku toŋ, ki ɗekkiyo booro a tukki ɗoŋ oŋgo maŋ, a ɗaana Raa ono ɗoŋ kʼa rootey kʼooɗibe kʼeedá umbo, kono aame ki ɗekkiyo booro a tukki ɗoŋ oŋgo wo kee toŋ kʼisiyo aa ki kane kay maŋ, geŋ kee batum booro ti ki ziiɗa.
Kee wede ki ɗekkiyo booro a tukki kane ɗoŋ isiyo sulɗi ɗoŋ ulpi iŋkino, wo kee batum kʼisiyo aa ki kane kay maŋ, kʼelkiyo miŋ ti booro Raa kʼa tʼalɗa ko?