43 Iŋkino maŋ kono kʼIsa geŋ, ɗuwo tuddaŋ an ti-tʼihinte.
Eyye, nuŋ nʼiido ulo ti meegí nʼan ahinte, uto ti mettú nʼan ahinte, erewo ti andutú nʼan ahinte.
Kune kun elkiyo nuŋ nʼiido nʼun tʼela toose adda duniya ko? Aha, wo nʼun di rooto, kono nuuno geŋ ɗuwo tuddaŋ an ti-tʼahinta.
Aame kane deero Yawudiyagi an illiga ono kʼIsa iŋkino maŋ, ti tuddaŋ an tʼîhinte sey.
Wo kane ɗoŋ duuru geŋ an di niikutu ti tuddaŋ. Ɗoŋ oŋgoŋ anʼde: «Yoŋ wede isiyo beehiye.» Wo ɗoŋ soŋ anʼde: «Ato, yoŋ yi ti daggiya ɗuwo.»
Maŋ kane Pariziyeŋ oŋgo an di ruute, anʼde: «Wede ize naabo gette yi kʼiido ti Raa ye, kono yʼa ti diipiɗa onniyo ere ki puukiyadiŋ.» Wo ɗe kane ɗoŋ soŋ anʼde: «Wede kʼolɗiko sulɗi kʼarmika kino yʼaane yi tʼise ko?» Geŋ ti diinayaŋ an tʼîhinte.
Kane ɗoŋ geeger an tʼîhinte omagi sire, ɗoŋ soŋ a ita Yawudiyagi, wo ɗoŋ soŋ a ita ɗoŋ zina kʼIsa.