Isa yi gilɗe maŋ, yi wolliyoʼŋ an yi daaniya, maŋ yʼanni tunde, yʼede: «Kun ni daaniyaʼŋ kun dehu moo me?» Maŋ kane an i-diʼn gime onamí, anʼde: «Rabbi (i-kaza wede dooyisadey) kee ki lekkiyo a too me?»
Onniyo kʼita maŋ Isa yʼa iŋgile ki siiɗo Galile, an dʼikkima ti Pilip wede ti geeger Betsayda, siiɗo kʼAndire ti Piyer. Maŋ Isa yi di ruute a Pilip, yʼede: «Pilip, ki ni daani.»
Ti biziguŋ aɗɗe ono ɗoŋ ulpi ye, wo ɗe kun rooto ono ɗoŋ uŋse aane a nooge zemɓa an di tʼihira a urzi zaapu kʼadde a Isa, wo aane aase beehiye a kane ɗoŋ un ollige geŋ me.
Unde Kamilen̰ kane ti erewo ere i seeɗa an di ruute, anʼde: «Kʼedi!» Wede ono geŋ yiʼn ollige maŋ, yʼa roote kay: «Kʼedi!» Wede ôrme maŋ yʼedi, yi dehu maŋ ni di tʼeela ahu ɗoŋ i dʼeliyo lekkiyo, yi siɓa ki waawiye.