Isa yʼiiney ɓoy wo yi tʼiide adda maŋ, kane koŋzayi gen̰n̰o toŋ an a-tʼiide, wo an a dʼiide sirpadí. Maŋ Isa yʼanni tunde, yʼede: «Kun ziipe adduguŋ ko, nuŋ nʼaane nʼun tʼele beeko me?» Maŋ kane an i tiʼn gime onamí, anʼde: «Eyye Galmeegey, ay ziipe addey.»
Wo ɗe toŋ maŋ, iise ti Adum bini Muusa geŋ unto i-dʼede toogo too ekki ɗuwo me. Unto gette tʼa ziiɗa kane ɗoŋ ize olɗiko ti doolo ti ere ki Adum, yoŋ yʼize a munɗa wede Raa yi ruute kʼisa ye toŋ maŋ. Adum geŋ yoŋ undiso ki wede a etto.
In amma Raa, wede i-dʼede toogo yʼaane yʼa ise ɓaadaŋ a ceere sulɗi pay ɗoŋ in tondiyo koo in elkiyo toŋ maŋ. Yʼisiyo iŋkino tʼurzi toogo ere yi dʼisiyo a tukki kine.
Almasi geŋ yi kʼiide ye kʼadda kʼume wede kamilen̰ ɗuwo an ikkima me, yoŋ ki kotto undiso ɗaŋŋal ki Ɓoy Raa a kandaane. Yoŋ yʼiide ki kandaane batum, aŋken̰n̰o yoŋ a ɗaana Raa kono kine.
Kane sulɗi geŋ undiso ki sulɗi ɗoŋ iina a lekkiyadiŋ aŋken̰n̰o. Geŋ i-kaza sulɗi ɗoŋ an i eliyo a Raa wo ti senɗikagi seyɗi ɗoŋ an isiyo geŋ, kane an ki tʼîide ye, an ti tʼise elkiyo ki wede isiyo sulɗi ɗoŋ yi dʼottilso a Raa geŋ, ɗelele aa Raa yi dehu me.