Maŋ galmeegí yi di ruute, yʼede: “Geŋ koɗuwo kee wede naabo beehiye ki seeɗu zakiɗi a naabadá, kee a naabo ere booloŋ gettiŋ kʼa ti ziiɗa zakiɗi, aŋkeŋ nʼa-ki ti zaapo a naabo ere ɓaadaŋ. Kʼedi, kʼisa uŋsuwo ti nuŋ galmeegá.”
Wede yi dehu yi naabe ki nuŋ maŋ, yʼa ni daane. Geŋ iŋkino ume nuŋ ni lekkey geŋ, wede naabadó toŋ aŋgen̰n̰o. Wede yi dehu yi naabe ki nuŋ maŋ, Meega yʼa yi tʼimma.
Saŋ maŋ nuŋ mozigo nʼan di roota a kane ɗoŋ a geeladó, nʼa tʼeesa: “Kune ɗoŋ egguŋ duuɗiyo, kun ti leɗɗo ti tuddó me, kun eŋgilo kʼadda kʼuwwo ere tʼoggiyo ki daayum, Raa yi muɗɗe a Meeda siitanɗani ti maaleekiyagutú.
Meeʼki nuŋ, kane kee kʼoʼn elo, wo nuŋ ni dehu ume wede nuŋ ni lekkey geŋ, kane toŋ an di lekkey kay. Aame geŋ kane an di wolley goolikadó ere kʼo ele, kono kee ki ni giyye ti poone tʼume kʼa okkima duniya ɓotto too.
Saŋ maŋ nʼa wulle sey ɗoŋ ɓaadaŋ ɓaadaŋ wenɗa yi kʼaane kazadaŋ ye, kane geŋ tʼita ɗuwo pay, ti boha bumɓiyagi pay, ti siiɗiyagi pay wo tʼita kʼono pay. Kane geŋ an tʼîhira a ɗaana kaakido moziko wo a ɗaana kʼUlo Damu, ossiyto ti kallagi tuwarɗi wo a beyɗaŋ an dimɓo puutagi kʼinda, an tamma.