Anu la kereŋɛ ɲɔ, anu bakkuta Isa tɔɲɛgɛ koe la, anu ko: «Mɔ bata a taran kɛ kaye be mɔ la jamanɛ mɔgɛnu yɛlɛmanna, a be a fɔla anu ye aa anu kana duute dii Rɔmu mansa banba ma, a ko aa ale yɛtɛ mu mansa masubɛreŋɛ le la.»
Awa, Isa be mɔgɛnu kawandila Ala batu boŋɛ tɔ wagate min tɔ, a ka a kulɛ mayɛlɛ, a ko: «Wo ma n lɔn ba? Wo mɛn ma n bɔɔ dula lɔn ba? Adun, n bele naren n yɛtɛ ma. Tɔɲa tige le be n kiiren, kɔnɔ wole ma a lɔn.
Isa ka anu jaabi, a ko: «Ade! Hali n mata n yɛtɛ seede la, n na seedeɲɔgɔya mu tɔɲa le la, bayi n ka n bɔɔdula nun n tagadula lɔn. Kɔnɔ wole ma n bɔɔdula nun n tagadula lɔn.
Farisi donu ka a fɔ: «Kɛ kaye bele fatanden Ala la, bayi a bele sulen lɔ́gɛ́ makantaren.» Kɔnɔ donu ko: «Junubutɔɛ si nɔ kɛ kabanakoenu mɔɔle mala ba?» Wo butɔ, Isa la ko ka anu tafatan fila la.
Awa, mɔgɛnu be anu tolomasɔla Pɔlu kulɛ la a ɲinma la, kɔnɔ a to ka kɛ kuma tɔɛ fɔ, anu ka sɔnkɛ layɛlɛ, anu ko: «Kɛ kaye mɔɔle ni faga! A balureŋɛ ma bɛn tola!»
Kɔnɔ n to bata Ala la dɛmare sɔtɔ han bi, wolo be a maren n be tola a seedeɲɔgɔya bɔɔla dendeŋɛnu nun kayibanu ye. Nde bele fenfen fɔla, fɔ annabi Musa nun nabiyonmɛ doenu ka koe minnu na koe fɔ,
Awa, anu balanta Musa min na ko la, ka a fɔla: ‹Ɲɔmɔ le ɲan ka i sɔ mansa la kiiti sa koe la mɔ kunma?›, Ala ka wolo yati kii a ni ma mansa la anu kunka koe la. Wo kiila fɔta a ye maleka sabu la min bɔɔta a ma bapɛ tɔ.