Isa ko: «Nde be naren de kɛ dunuya n ni mɔgɛnu makiiti mɔɔle do la: wolo si a ma minnu mu ɲabɔnɛ la, wonu ɲanu si laka, minnu tugun be ɲɔ tayenna, wonu si ma ɲabɔnɛ la.»
alako i ni anu ɲa laka, anu ni bɔɔ dibe tɔ ka to kɛnɛ tɔ, anu ni bɔɔ Sentanɛ la nɔɛ kɔtɔ, anu ni to Ala la mansabaya kɔtɔ. Wo butɔ, ka anu bata dɛnkɛnɛya n ma, anu si junubu kafare sɔtɔ le, anu mɛn si naa kɛɛ sɔtɔ le saniyanbaganu bɛ ɲaama.›