Isa ka a jaabi, a ko: «I si diɲa i nɛ ma nde faliŋɛ la kɔni? N ni tɔɲa beeyareŋɛ fɔ i ye: yannun donton keke fɔlɛ, i si i yɛtɛ masama le n ma bi kunɲama saba.»
N ni tɔɲa beeyareŋɛ fɔ wo ye: min tini dɛnkɛnɛya n ma, n be wale minnu mala, ale tugun si wonu ɲɔgɔn ma. A ɲan si donu tugun ma minnu kolo n tɛŋɛnu ko, bayi nde be tagala le n Baaba dula.
N ni tɔɲa beeyareŋɛ fɔ wo ye: wole si di le, wo ni belebele, kɔnɔ dunuya mɔgɛnu kan si sɛɛwa le. Wo juse si wo tɔɔrɔ le, kɔnɔ wo tɔɔrɛ be naala mafalinna sɛɛwa le la.
Wo lun tini ke, hali wo ma n maɲininka bitugun fenfen na. N ni tɔɲa beeyareŋɛ fɔ wo ye: wo ka n Baaba mataran fenfen na n tɔgɛ la, a si a dii le wo ma.
N ni tɔɲa beeyareŋɛ pɔsi fɔ i ye: i be kamarenya tɔ wagate min tɔ, i be i tɛ takitila i fanna, i ni tagaman i dita tagala dula yo tɔ, i si taga. Kɔnɔ i tini kɔtɔya, i si i bolenu lafonti, mɔgɔ do ni naa i tɛ takiti, a ni i doni dula tɔ, i bele diren tagala ka min na.»
Wo butɔ, Isa ka anu jaabi, a ko: «N ni tɔɲa beeyareŋɛ pɔsi fɔ wo ye: nde den kayireŋɛ te nɔ fenfen mala n yɛtɛ ma, fɔ ka n ka min yen n Baaba la. Bayi ale be min bɛ mala, nde a la den kayireŋɛ tugun be wo ɲɔgɔn de mala.
Isa ka anu jaabi, a ko: «N ni tɔɲa beeyareŋɛ pɔsi fɔ wo ye, wo be n ɲinila le bayi wo bata dɛgɛ dɔmɔ han wo fata. Wo bele n ɲinila n na kabanakoenu le la ko la de!
Isa ka a fɔ anu ye, a ko: «N ni tɔɲa beeyareŋɛ pɔsi fɔ wo ye, Musa le ma wo dɛgɛ dii wo ma kabɔɔ saŋɛ tɔ. Kɔnɔ n Baaba le be dɛgɛ yati diila wo ma kabɔɔ saŋɛ tɔ.