1 N nɛɛnɛdɔndɛnu, a ma bɛn mɔgɔ siyama ni ma diina karamɔgɛ la wo ɲaama, bayi wo ni a lɔn mɔle diina karamɔgɛnu si naa makiiti le a bɛlɛma la tanbi mɔgɔ gbɛtɛnu la.
Musa ka a fɔ Harona ye a ko: «Alatala ka wo lalɔn de nun kɛ la, a to ka a fɔ, ‹Minnu be madonden n na, anu ni a lɔn n saniyanta, anu ni n biliya jama bɛ ɲakɔtɔ.›» Harona ka a mɔdɛ jen.
A ka a kele a ka a fɔ a ye, a ko: ‹N bata kuma do mɔɛ i la ko tɔ. Wo be kama le? I ka fenfen ma n na nafule la, na a bɛ dantɛgɛ n ɲɛ. I te nɔ mala n na nafulu makantala la bitugun!›
Wo kana wo fan ma kiiti salá la, alako wo kana makiiti. Wo kana mɔgɛnu kɔn, alako wole tugun kana kɔn. Wo ni diɲa mɔgɛ ye, alako wole tugun ni diɲa sɔtɔ.
Nabiyonmɛnu nun karamɔgɛnu be Antiyoki dɛnkɛnɛyabaga jama tɛma minnu be tabɛnden Baranabasi ma, anun Simeyɔn min tɔgɔ Fata fiŋɛ, anun Lusiyusi Sirɛni kaa, nun Manahɛn, min nun mansa Herodu koloyata ɲɔgɔn na, anun Sɔlu.
N nɛɛnɛdɔndɔ kanunteŋɛnu, wo ni wo hakkile to kɛ kuma ma: Wo dɔndɔ dɔndɔ bɛ ni haujɛ wo tolomasɔ koe la, wo kana teriya kumala, wo juse kana yɛlɛ teriya la,