38 Awa, kaye do be wo jama tɛma, a ka a kulɛ banba labɔɔ, a ko: «Karamɔgɔ, n be i madiyala i ni kinikini n na den kayireŋɛ ma. A dɔrɔn pɛ le be n bolo.
Mɔ ka i jaabi: ‹Mɔ baaba kayiba be ɲɔ, anun mɔ dɔgɛ Bunyamin, a ka min sɔtɔ a la kayibaya butɔ. Ale le di a baaba ye. A nɛɛnɛ la deŋɛnu tɔ, a dɔrɔn de be toren, bayi a kɔtɔ bata faga.›
A la sutuyareŋɛ saa dondula la, a ka jama banba do yen bɔɔla saa tɔ, anu be kamareŋɛ fure donila gaburudula tɔ. Wo ka a taran, ale kamareŋɛ nɛɛnɛ la kaye tugun fagata nun. Den bele a bolo, fɔ wo kamaren dɔndɛ.
Jinna be kɛnɛ a tɔɔrɔla. Ka a wulita a la, a ni a lakulɛ, a mɛn ni a labala a koroŋɛ la fɔ kanpa ni to bɔɔla a da tɔ. A ni a ɲagankata a ɲinma la, karahan a ni a boloka.
A to ka a mɔɛ ko Isa bata na Galile duge tɔ ka bɔɔ Juda duge tɔ, a tagata a taran, a naata a madiya alako a ni taga a la den kayireŋɛ lakendeya Kapɛrinamu saa tɔ, bayi a be faga koe tɔ.