Alatala ko Musa ma: «Ɲɔmɔ le ka da dii mɔgɛ ma? Ɲɔmɔ le be mɔgɛ mala bobe la, ka wo ma tolobɔnɛ la? Ɲɔmɔ le be a ɲanu lakala, ka wo ma a ni a ma ɲabɔnɛ la? Kaa nde Alatala ma?
Wo musenu tɔ, dɔndɔ tɔgɔ Lidiya: jula le mu a la, a be kuta dubalamanɛŋɛ sɔnbɛlɛŋɛ mayitala, a be bɔɔren Tiyatiri saa butɔ, a be donden Yahudenu la diina tɔ. Awa, a to be a tolomasɔla, Marige ka a sondoŋɛ laka, alako Pɔlu be min fɔla a ni sabati wo kuma tɔ.
alako i ni anu ɲa laka, anu ni bɔɔ dibe tɔ ka to kɛnɛ tɔ, anu ni bɔɔ Sentanɛ la nɔɛ kɔtɔ, anu ni to Ala la mansabaya kɔtɔ. Wo butɔ, ka anu bata dɛnkɛnɛya n ma, anu si junubu kafare sɔtɔ le, anu mɛn si naa kɛɛ sɔtɔ le saniyanbaganu bɛ ɲaama.›