Isa mɛn ka a fɔ anu ye: «N ka wo kii wagate min tɔ, nafulu sa fen bele wo bolo, hali bɔnfɛ, hali samata, wo butɔ, fondo do be ɲɔ ba min ma kamali wo bolo?» Anu ko: «Fenfen.»
Kɛ kuma be sɛbɛren kitabue tɔ: Anu be a saren ko koron malá le la. Awa, n ni a fɔ wo ye, a fɛrɛ bele fɔ kɛ kuma ni ma tɔɲa la nde la ko tɔ. Iyon, min be sɛbɛren n na ko tɔ, wo si kamali le.»
Wo hakkili to n na kuma ma n ka min fɔ wo ye, n ko: joŋɛ ma fisa a tige ko. Anu to bata kiti nde ɲagankata koe la, anu si wole tugun ɲagankata le. Kɔnɔ ka anu be nde la kuma labaturen, anu si wole tugun tɛŋɛ labatu le.
Kaa, mɔ ɲan ma a fɔ le nun wo ye mɔ be wo ɲaama tɛmuɛ min tɔ nun, mɔ ko mɔgɛnu si naa le wo mɔ ɲagankatadula? Awa, wo bata a yen kɔtɛ, wolo bata naa ma.
Ala la mɔgɔ masubɛreŋɛ bali bangue ka ɲagankata sɔtɔ, awa wole tugun ni wo tɛ takiti a la, wo hakkile dɔndɛ ni to wo ye, a fɔ koe la ka dɛnkɛnɛyabaga min bale be ɲagankatala, wo tigi bata junubu koe to ɲɔ.