2 A ka a kele a ka a fɔ a ye, a ko: ‹N bata kuma do mɔɛ i la ko tɔ. Wo be kama le? I ka fenfen ma n na nafule la, na a bɛ dantɛgɛ n ɲɛ. I te nɔ mala n na nafulu makantala la bitugun!›
Marige Isa ka a jaabi, a ko: «Misali la: ka bon tige do ka a la bon kuŋɛ sɔ a la walilanu bɛ kunma, a ni anu bɛ tɛn dɔmɛ fatan anu ma a fatan tɛmuɛ. Kɔtɛ ɲɔmɔ le yati mu bon kuŋɛ telendeŋɛ hakkilima la?
Lun do, Isa ka a fɔ a la talibenu ye, a ko: «Nafulu tige do le tota ɲɔ, nafulu makantala be a bolo. Anu ka nafulu makantala siɲɛ nafulu tige ma, ka a fɔla a be a harigenu kasarala.
Wo butɔ, nafulu makantala ka a fɔ a yɛtɛ ma, a ko: ‹N si fen ma kɔtɛ? N tige si nafulu makanta koe bɔɔ n bolo. Sɛnbɛ bele n na, n ni sɛnɛ wɔtɔ, n si malu tarile tugun mala.
Ala ka hinnɛnteya dii wo dɔndɔ dɔndɔ bɛ ma, awa wole tugun ni ɲɔgɔn dɛman. Wo butɔ, wo ni ma Ala la walilá ɲinma la, minnu be a la hinnɛ tafatanna, min sige siyata.