A tige ka a fɔ a ye, a ko: ‹I mɛn ka taga saa fɛfɛ tɔ. I ka mɔgɔ min yo taran kilanu tɔ ɲɔ anun daakanu tɔ, i ni anu karahan anu ni don, alako anu ni na n na boŋɛ lafa.
Ka mɔgɔ min be dɛnkɛnɛyaren Ala la den kayireŋɛ ma, a si abada kise sɔtɔ le. Ka mɔgɔ min ma Ala la den kayireŋɛ kulɛ bita, wo tigi te nɔ kisila. Ala la dumɛ ɲan si to le a kunma.»
Awa, Isa mɛn ka a fɔ anu ye: «Nde si naa taga le. Wo tɛmuɛ, wo si naa n ɲini le, kɔnɔ wo si faga wo la junube tɔ. Nde be tagala ka min na, wole te nɔ kela ɲɔ.»
Pɔlu nun Baranabasi kumata anu ye limaniya la, anu ko: «Fɔ Ala la kuma ni fɔ wole len Yahudenu fɔlɔ ye, kɔnɔ wo balanta a la. Wo butɔ, wo bata a yita, ka a fɔla wo haju yo bele abada kise la ko tɔ. Awa kɔtɛ, mɔ si mɔ firifiri sii gbɛtɛ mɔgɛnu ma.