7 I kafuɲɔgɛ min be boŋɛ butɔ, wo si i jaabi ba, a ni a fɔ: ‹I kana n tɔɔrɔ! Bonda bata balan; n nun n na deŋɛnu bɛ bata ban sala. N te nɔ wulila n ni dɛgɛ dii i ma.›»
Isa mɛn ko: «N ni a fɔ wo ye: hali a ma sɔn wulila a ni dɛgɛ dii i ma wo la kafuɲɔgɔya kan na, kɔnɔ a si malu le, a ni wuli. I be diren min bɛ ye, a si a bɛ dii i ma.
Lun do, bon tige si wuli a ni bonda balan, wo tɛmuɛ wole minnu bata fɔlɔ tola bara tɔ, wo si bonda kɔnkɔn, wo ni a fɔ, wo ko: ‹Marige, bonda laka mɔ ye!›. Wo butɔ, bon tige si wo jaabi: ‹N ma wo bɔɔ dula lɔn.›
Wo butɔ, anu nun Isa tagata. Anu la sutuyareŋɛ sɔɔre bata la, sɔɔre ka a kafuɲɔgɛnu donu kii Isa ma, anu ni a fɔ a ye: «N marige, i kana i yɛtɛ tɔɔrɔ. I ma bɛn donna n bata, bayi i sɔdula kolo nde ko pon!