Wo tabantaka, sɔɔri mansa banba ka sarika lakela kuntigenu, anun Yahude kuntigenu bɛ yamɔri, anu ni naa madɛn, bayi Yahudenu be Pɔlu siɲɛren koe min na, a sɔgɔ be a la, a ni tɔɲa lɔn wo tɔ. Wo butɔ, a ka Pɔlu fulen, a ka a nati a ka a sɔ anu tɛma.
N ka a taran, anu be ɲɔgɔn sɔsɔla anu la sariya ka minnu la ko la, anu be a siɲɛren wolo la, kɔnɔ a bele fenfen koron maren a bɛnta fagala min na, ka wo ma a ni sa geele tɔ.
Wo kɔma, dugu mansa ka Pɔlu sappɛ a ni kuma. Ale tugun ka kuma fɔlɔ, a ko: «N to be a lɔnden, ile be maren kiiti salá le la kɛ jamanɛ kunma bɔɔla san siyama, wolo mu n be n tɛŋɛ ɲamakaranna limaniya butɔ.
Mansa Felikisi to ka Isa la kila lɔn a ɲinma la, a ka anu la ko sa betunna, a ko: «Lisiyasi sɔɔri mansa banba tini na wagate min tɔ, n si wo la ko tefi a ɲinma la.»
Kɔnɔ nde kan bata a yen, a bele fenfen maren a bɛnta a ni faga min na. Kɔnɔ ale yati to bata a fɔ aa a ni tanbi Rɔmu mansa banba bata, awa, nde tugun bata sɔn a lasanba koe la.