A ta nzahai a ta ndau skwi nʼndai. Aman ta ngul dai, ta rka ndohi gani Ismael a ta shkè a zlugumihi te kokwar Galaad, a votok a burdi a kuɗ wof a deɓ zlugumihai, a ta dè a kokwar Egypte.
A Israel, bab ta, a ngaɗa: Aman kin gaɗa, do do ndèzl, vo-do mènè! Va-helda nyi mbelaʼa tʼherkeda nga a rai a gozhèm kinè, a kin dè a kin da na ndo sa, a kin ga na mbali a vna: burdi kètè, votok a kuɗ wof a vanda a menda.
Kos ka kwola Juda dè? Sion nʼngezla ka a gèɗ dè? Ka bazl nga aranta, ndo ntakaha nga azɓai, èhèmè? Nga zhor gumai – a shkè azɓai; nga zhor skwi mʼmbél nga – zlau a mshkè.
Aman Ndo nzi pèc pècèk a goɗ a géɗ ndohi gi bi Juda: Kinè ambahayè, ara Galaad; kinè ambahayè ara Liban! Ko gar haha i ngwoda kokwar kinè a hèshèkèɗ, a kokwar man ndo a nzi a pa azɓai.
Ara iyam a hakaɗauda te nlèlè nengaʼa, mali a hakaɗauda te kokwar na. Ta gèɗè ma wuɗai, ma metsar te pa, pèc pècèk mblè a va ta, ta tsi ndo a sam di ga.