Bituŋ ŋa malaayika doo je, a be tii kaŋ n kunto santo, a niŋ badaa-badaa kibaari betoo, a si meŋ kankulaa moolu ye, mennu be baluuriŋ duniyaa kono. A be a ke la nasiyoŋ-wo-nasiyoŋ ye, sii-wo-sii, kaŋ-wo-kaŋ aniŋ banku-wo-banku.
Bituŋ moolu, ka bo bankoolu bee to, siyolu bee to, kaŋolu aniŋ nasiyoŋolu be tara la ì furewolu fele la le fo tili saba niŋ talaa, ì te soŋ na ka ì baadee.
Bituŋ a ko n ye ko, “Hadamadiŋo, kuma foñoo ye n too la, a fo foñoo ye nte Yaawe, i Maariyo ye ñiŋ ne fo ko: Foño, fee naŋ ka bo duniyaa tonkoŋ naanoo bee to, niyo ye duŋ ñiŋ furewolu la, ì ye mennu faa keloo to, fo ì si wuli ka baluu.”
Bituŋ ì ye suukuu kutoo laa ko: “Ite le jarita ka kitaabu moromororiŋo taa, aniŋ ka a notoolu teyi. Kaatu ite le kanateyita, i ye moolu kumakaa Alla ye. Ite le yeloo keta kumakaaraŋo ti moolu bee ye, ka bo siyolu bee kono, kaŋolu, bankoolu, aniŋ nasiyoŋolu bee.
Ŋa kitaabundiŋ moromororiŋo taa malaayikoo ñiŋ bulu wo le ñaama, ŋa a domo. A diyaata n daa kono le ko liyo, bari kabiriŋ ŋa a domo, n konoo kono naata kuniyaa.
Wo to le sumandirilaŋ dokoo diita n na, aduŋ ŋa yaamaroo soto ko, “Wuli, i ye taa Alla Batudulaa Buŋo* niŋ sadaajanidulaa* sumaŋ, i ye moolu konti, mennu ka baturoo ke jee.
Ì mu mansa woorowuloo fanaa le ti. Mansa luulu le boyita, kiliŋo be keriŋ ne saayiŋ, aduŋ doo be naa la le. Niŋ a naata, a ñanta tu la jaŋ waatindiŋ doroŋ ne la.
“I ye wo bina taŋo mennu je, wolu mu mansa taŋ ne ti, mennu maŋ ì la mansayaa semboo soto foloo, bari ì niŋ daafeŋ saŋarariŋo be kaŋo soto la ñoo la le ko mansoolu, fo waatindiŋ.
M be kuwolu bee naati la wo bankoo kaŋ ne, ŋa mennu fo a ma, mennu be ñiŋ kitaabu safeeriŋo kono, Yeremiya ye kiilaariyaa kumoolu mennu fo bankoolu bee ma.