Hani ali kotoota, nte be tara la n ñaama le, ali tiyolu si koyi ñaa-wo-ñaa, m be ali topatoo la le. Nte le ye ali daa, m be ali bambu la le, m be ali maakoyi la le, m be ali tanka la le.
Ǹ te ì maabo la ǹ diŋolu ma, m̀ be ì fo la jamaani naalaa ye le, meŋ keta Yaawe* la baara kuu ñiimaalu ti, a la semboo, aniŋ a ye kaawakuwolu mennu ke.
Wuli, wuli Yaawe, i ye i semboo taa! Wuli, ko i ye a ke nuŋ ñaameŋ folooto. Fo ite le maŋ wo daafeŋ saŋarariŋ baa Rahabu faa baŋ? Ite le ye a soo fo i ye a faa, i ye a kuntuŋ-kuntuŋ.
Kabiriŋ a ye Alla la Kambeŋ Kunewo la kuwo fo, Eli boyita a la siiraŋo kooma la saatee dundaŋ daa to. A kaŋo katita, aduŋ a faata, kaatu a kotoota le, a baloo kuliyaata. A ye Banisirayila ñaatonkayaa le fo sanji taŋ naani.
“Mansa Dawuda ye dookuwo ke a faŋo la jamaanoo kono le Alla la lafoo kaŋ fo a faata. Bituŋ ì ye a baadee a mumuñolu la baadeekoo to, aduŋ a balajaatoo tolita le.
Kabiriŋ Isiyaaka kotoota, a ñaa mutata le, fo a buka jeroo ke noo. A ye a dinkee keebaa Esawu kumandi, a ko a ye ko, “N diŋo!” Esawu ko a ye ko, “M fele jaŋ!”