Wo to le n ko a ye ko, “Hee Maarii Yaawe, nte nene maŋ m faŋo kosondi. Kabiriŋ n dindiŋyaa waatoo la fo ka naa tuku bii la, n nene maŋ jifoo domo, waraŋ beeyaŋ suboo, wulakono daafeŋolu ye meŋ faraŋ-faraŋ ka a faa. Aduŋ subu kondiŋo nene maŋ bula n daa kono.”
A ko n ye ko, “Hadamadiŋo, m be domoroo bodulaa bee kuntu la ali ma le Yerusalaamu. Moolu be domoroo meŋ domo la, ì be a peesa la le, aduŋ ì be jiyo meŋ miŋ na, wo fanaa be sumaŋ na le. Moolu be sila la domotaa niŋ mintaa la dasoo la le.
Bari kelediŋ kuntii baa ñiŋ ko ì ye le ko, “Fo m maarii ye n kii ka ñiŋ kumoolu fo alitolu niŋ ali maarii dammaa le ye baŋ? A ye n kii le ka diyaamu ñiŋ moolu fanaa ye, mennu be siiriŋ tata sansaŋo kaŋ santo. Itolu fanaa be ì la buwo domo la le, ì ye ì la sumunaa miŋ, komeŋ alitolu faŋolu.”
Labaŋo, Yerusalaamu la moolu bee ka yaayi domori ñiniŋo la, ì be woosii kaŋ. Ì ka ì la sotofeŋ kummaalu faliŋ domoroo la, n danko ka baluu. Yerusalaamu kumboota, “Hee Yaawe, n juubee, i ye n na bataa daa je.”