Kabiriŋ Rehobowamu futata Yerusalaamu, a ye kelediŋolu kafu ñoo ma, mennu mu kelelaa baalu ti Yahuuda lasiloo niŋ Benjamini lasiloo kono, ì moo wuli keme moo wuli taŋ seyi. Rehobowamu ye ñiŋ ke le ka keloo wulindi Banisirayila kamma, fo a si mansayaa jee bee kunna kotenke.
M be a dinkewo tu la le a ye lasili kiliŋ mara. Niŋ wo keta, n na dookuulaa Dawuda koomoo la maraloo te dubeŋ na n ñaa koto Yerusalaamu, ŋa saatewo meŋ tomboŋ ŋa n too ke jee ka ke m batudulaa ti.
Kabiriŋ Banisirayila bee ye a je ko, mansa balanta le ka i lamoyi ì la, ì ye mansa jaabi ko: “Ŋà muŋ ne soto Dawuda la karoo la? Ntolu maŋ nii soto Yese dinkewo la karoo la. Banisirayilankoolu, ali ali la buŋolu waliŋ! Dawuda dinkewo si a faŋo la moolu mara!” Bituŋ Banisirayilankoolu seyita.
Bituŋ Mansa Rehobowamu ye Adoramu kii, meŋ marata nuŋ foriseetoo dookuwo ma, bari Banisirayilankoolu ye a buŋ beroo la ka a faa. Wo to le Rehobowamu ñaamootoo seleta a la sareetoo kaŋ, a borita ka taa Yerusalaamu.
“Ite hadamadiŋo, dokoo taa i ye ñiŋ kumoolu safee a bala ko, ‘Yahuuda niŋ a deŋñoolu Banisirayilankoolu la dokoo.’ Bituŋ i si doko doo taa i ye ñiŋ kumoolu safee wo fanaa bala ko, ‘Efurayimu*, Yusufa dinkewo niŋ a deŋñoolu Banisirayilanka toomaalu la dokoo.’