20 Ale, bɨa ko èwuu bèndàꞋàtɔŋ Mbɔ̧ɔ̧mà fɨte bàa ane èghɨ bɔ̀ɔ ngɨ̀à la.
“À me kɨ tètaãaãte àyɨt a ntsɔ̧̀, à kɨ àyɨt àa mbèꞋnà la. À bɔ àyɨt kàbɔ̀ŋ ko tètaãaãte tò tea me bɨɨ. Bɔɔ̀ nkoà àyɨt àgème ane tètaãaãte tò.
Èghɨ bɔ̀ɔ ngɨ̀à la aà ghɨ̌ bɨa ko awɔb. Tè bɔɔ nkààba bèteshɨndɨk a èbem àdzɔ̧? Kò nkààba àgu̧u̧me a ègwet àlô̧ à?
Àà nkòa àyɨt ane tètaãaãte tàa nkɔ̀ɔ̀la la. Nkàà nê bɔɔ kà kaabe bèteshɨndɨk a èbem àdzɔ̧, bɔ̀ ka wua nkààba àgu̧u̧me a ègwet àlô̧.
È wu ale, ane ayaa àfɨ̀Ꞌ yaa la, mâ shu̧u̧te awɨ̧ nê, bɨ̀ ka ngɨ̀ àghɨ ane bòt baa. Bɨ̀ sà àwɔb nkàà nê, àfàꞋ yaa bɔ fàꞋà la, è wu àghɨa wɔ̀bȩ̂ è taŋke la, ko à ka tseke a.
Bɔnyɨ bɔ̧, ndɨ̀ wu betsiꞋa àyɨt yeamɔꞋ à ka fɔtè nkɔ̀ɔ̀le àgu̧u̧me nè bèanchakàlù̧ la, è bê ngu wuê ndɨ betsiꞋa mèleb ntsɔ̧̀ kà dzə a èbem àbɨꞋte adzì la.