48 Ba wu anè sa atò tà me ghɨa nɨa ngà wuê ne mbì ko wòt ègème naa zǐ èntɨ̧ɨ̧ vi ane tò. Ngɨ̀ ale, ko bòt Luêm aa kɨꞋɨ tsòkè lob nɨ̧ Mbɔ̧ɔ̧mà ya e mě eliime àlaꞋ aya.”
Fɔ̧̀ wu ye ale a saa tò kwàꞋ ànyaꞋne tè tà tsà bèshujà bɔ ghà bùŋè bòt mbɔŋ mbɔ̂ ntò̧ àpfəè ayɔb.
È wu ale, bɨ gha a tebùꞋte èlu̧ ènɨ̧, nkàꞋà wòt ègème bɨ ye la a èpǎ̧ ndzɔꞋɔ’
“Naa li ngu àfɨꞋa mbɔŋ bɨ ye àbɨꞋte àghɨ yu Danià ndàꞋàtɔŋ Mbɔ̧ɔ̧mà li shuê la, a tɨ̧ɨ̧ a èbem lob nɨ̧ Mbɔ̧ɔ̧mà la. (Wòt wu ntɔ èngà̧ waa la nyɔꞋta nko ànəa èngǎ̧ mbɔŋ e shua la.)
Bòt bu bàgème bɔ bɨ̀ɨ̀lè nê, “TsiꞋ àlo̧ atò à nɔ̀ŋke àtsəa ya baa bɔ̧ ba.”
“Aa li bɨ̀a awɨ̧, bɨ̀a bènyɨꞋtà mbɨ̧te Musì. Bɨ bèa nkȩ̀ yu nàa ntsɔ̀Ꞌɔ ètsələèꞋ lob yu èyì e wu a èbèm la. Bɨ bakà nyi a èbèm, mbɔ̂ bɨ ka meè ŋà èlu̧ bòt ko aa nyi.”
Èsaãaãme wu e kwente alu̧ la, wu mbɨ̀Ꞌɨ̀ bòt bu bɔ̀ɔ ngɨ̀ bɔ̀ zə èngǎ̧ Mbɔ̧ɔ̧mà, Satàn wòt kàbɔ̀ŋ kɨ̀Ꞌɨ̂ ntsì wùà a mèntɨ̧ɨ̧ mɔb mbɨ̀Ꞌɨ̀ bɔ bɨ̧ɨ̧nè èngǎ̧ mbɔŋ Mbɔ̧ɔ̧mà ghɨ̀ bɔ pem la.
tà kɨ̀Ꞌɨ̂ shu bòt àghɨa ye ko ane ànəa wòt wu tà wu èkaꞋà la, mbɨ̀Ꞌɨ̀ bòt bàgème aa zə ezǐ mèntɨ̧ɨ̧ mɔb ane ŋut.
Nê, “Ba li bà ka səèŋkè ètû̧ bɨ̧ nê bɨ̀ ka tsi ndàꞋà èngà̧ ane èlen mbê waa à? Bɨ ye àghɨa bɨ ghɨ̀ la à? Bɨ ghɨ̀ èngǎ̧ wɨ̧ e saŋe a Jèlusalèm ègème tè waa waa zə. Bɨ kɨ zì èvə tò àtsəa ya à?”