22 Bòt bu e lete èngùŋ nê “Eyaa ntsě wɔ̀bȩ̂ ndàꞋà. Tàà ndàꞋà mbɨ̀Ꞌɨ̀ a mbɔ̧ɔ̧mà.”
Àlia bɔ kàꞋà la a tseke tê nkùꞋ, Elɔ̀d zì ndìte lèfɔ̧̀ ti ngà ntsèke a ègwet atɨ̧ lèfɔ̧̀ zi, mbɔ̂ ndàꞋ èngà̧ abua bòt bu.
KwàꞋ àfɨꞋa mbɔŋ, wantu̧ Mbɔ̧ɔ̧mà kǒ ghɨ̀ àghɔ̧ a baãaã atò nkàà nê, tòà zìambɔŋ è nɨ mèngùꞋte è wu ghà ne abua Mbɔ̧ɔ̧mà la. Bèwâm be kwele atò tè tà pfə.
Bòt baa aà ntsèka ndèmà a tèbèm tɔb, fèèlà bòt. Bɔɔ ngɨ̀à mènəè wuê mbɨ̀Ꞌɨ̀ mbɨ̧te ènyit tɔb tèa nkɨà la, ngwàbta mètsəê mɔb ngù̧a nkùꞋ tɔb. Bɔɔ fɨ̀ta bòt mɨ̧̂ mbɨꞋɨ ejɨ àbȩ̀ akwen yɔb.
Wòt ègème me wùꞋte nyà̧ yu è fəə a dlagɔ̀n la, nê tà ŋa àtɔŋ àzi abua nyà̧mɔ̀Ꞌ yu, mè me wùꞋte nyà̧mɔ̀Ꞌ yu shua nê, “Wa bɔ mètàŋ mbɨ̀Ꞌɨ̀ nyà̧mɔ̀Ꞌ yu à? BetsiꞋa wa nùa tò à?”